5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/33049 Esas 2019/7456 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/33049
Karar No: 2019/7456

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/33049 Esas 2019/7456 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkûm edildiği belirtilmektedir. Başka bir neden bulunmadığı için temyiz isteğinin reddedildiği ve dosyanın incelendiği ifade edilmiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir kararına atıfta bulunarak, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçunun toplumu oluşturan bireylerin mağdur olduğu ve tüzel kişilerin suçtan zarar görmelerine rağmen mağdur olarak kabul edilemeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle, meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde durumun değişmeyeceği ifade edilmiştir. UYAP ortamında yapılan araştırmada, sanık hakkında benzer bir eylem nedeniyle başka bir dava dosyasının da mevcut olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın aynı mağdura zaman farkıyla yapılan aynı suçtan dolayı birleştirilmesi gerektiği ve TCK'nun 43/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda tartışılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu, 1412 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu.

19. Ceza Dairesi 2015/33049 E. , 2019/7456 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizin de benimsediği 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplumu oluşturan bireyler olduğu, 5237 sayılı TCK’nun hazırlanmasında esas alınan suç teorisine göre bu durumda yani suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireyler olması halinde tüzel kişiler suçtan zarar gören olmalarına rağmen suçun mağduru sayılmayacağından meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde de durumun değişmeyeceği cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylem nedeniyle sanık hakkında; Çorlu 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.05.2014 tarih ve 2014/136 Esas, 2014/291 sayılı kararı ile verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2015/34635 Esasında kayıtlı olan dava dosyasının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyanın incelenerek mümkün olması halinde birleştirilip, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nun 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 17.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.