Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9965 Esas 2021/1869 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-a ve CMK 223/2-c maddeleri gereğince beraat


Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan-mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan-mağdur vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın katılan mağdurun annesi olup, velayetinin kendisine verildiği, olay günü katılan ...’ın saat 10:30 sıralarında kızını sanıktan teslim aldığında katılan mağdurun kendisine düştüğünü, başının kanadığını ifade ettiği ve katılanın da kızının başında küçük bir kızarıklık fark ettiği ancak önemsemeyerek yoluna devam ettiği, kızı ile dosya kapsamında bulunan adli rapordan anlaşıldığı üzere gün içerisinde uzunca bir vakit geçirdiği daha sonra tekrar araca bindiği sırada çocuğun başındaki izin çoğaldığını ve çocuğun yolda rahatsızlandığını fark etmesi üzerine aynı gün içerisinde tedavi için hastaneye götürdüğü, mağdur hakkında düzenlenen rapordaki bulgularda çocuğun başında yalnızca 3*2 cm ekimoz bulunduğunun bildirildiğinin anlaşıldığı olayda; kusuru bulunmadığı kabul edilen sanığın yalnızca CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraati yerine, aynı Kanunun hem 223/2-c hem de 223/2-a maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan mağdur vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasındaki "yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller kapsamında sanığın olay nedeniyle taksire dayalı bir kusurunun bulunmadığı ve bunun yanında üzerine atılı suçun yasal unsurları oluşmadığı ve yüklenen eylemin kanunda suç olarak tanımlanmadığı anlaşıldığında sanığın üzerine atılı suçtan dolayı CMK 223/2-a ve CMK 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE,’’ bölümün çıkarılması ve yerine "yüklenen suç bakımından taksire dayalı kusuru bulunmadığından 5271 sayılı CMK"nun 223/2-c maddesi gereğince sanığın beraatine’’ ibaresinin eklenmesine, hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 23.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.