MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, mahkemece sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları, göz önünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve ertelenmesine yer olmadığına dair karar verildiğinden tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın tüm aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi, katılanın tanıklarının ablası ve arkadaşı olması, tanık ... ve tanık Rahmi Gencay"ın katılanın telefon konuşmasına şahit oldukları, Arzu"nun beyanında; "müşteki karşıdaki sanığa küfür etme yeter diyordu, telefon benden uzakta olduğu için ben karşıdakinin söylediğin bizzat duymadım ancak kardeşim sürekli küfür etme diye karşılık veriyordu" dediği, tanık Rahmi Gencay"ın beyanında; "telefonu müşteki açtı, aralarında konuşma oldu, karşı taraftaki kişi küfürlü sözler söylüyordu, müştekiyle tartıştılar, daha sonrada müşteki yeter artık, arama şerefsiz diyerek telefonu kapattı" dediği, her iki tanığında hakaret eylemini bizzat duymadıkları, katılanın konuşma esnasındaki sözlerinden böyle bir yorumda bulundukları, katılanın hakaret eyleminin gerçekleştiğine dair soyut iddiaları ve yukarıda bahsi geçen tanık beyanları dışında başkaca delil bulunmaması karşısında, katılan beyanına neden üstünlük tanındığı yeterince açıklanmadan yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması,
2- Tanık Rahmi Gencay"ın "müşteki yeter artık, arama şerefsiz diyerek telefonu kapattı" şeklindeki beyanı karşısında, sanık hakkında katılana yönelik olarak TCK"nın 129/3. maddesinin uygulanmasını gerektirir karşılıklı hakaretin bulunup bulunmadığının tartışılmaması,
Kabule göre de;
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmekle tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/09/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.