Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/460 Esas 2020/4170 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/460
Karar No: 2020/4170
Karar Tarihi: 02.03.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/460 Esas 2020/4170 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmü, bozma sürecinden sonra temyiz edilerek görüşülmüştür. Hükmolunan adli para cezası, 2240 TL'den 3000 TL'ye yükseltilmiştir ve bu karar kesinleşmiştir. Ancak sanığın temyiz istemi, kanun maddelerine aykırı olduğu gerekçesiyle reddedilmiştir. Kararda, CMK'nin 272/3-a maddesi ve 6723 sayılı Kanun'un 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesindeki değişikliklere değinilmiş ve Yargıtay'ın bozma kararlarının CMUK'un ilgili maddeleri dikkate alınarak uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca hükmolunan adli para cezasının kesin olduğu ve eski CMUK'un 305 ila 326 maddelerinin hala yürürlükte olduğu vurgulanmıştır.

3. Ceza Dairesi 2020/460 E. , 2020/4170 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Bozma sonrası, hükmolunan 2240 TL adli para cezasının tür ve miktarı itibarıyla, hapis cezasından çevrilen adli para cezaları hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü;
a) 6217 sayılı Kanun’un 23. maddesi ile değişik CMK’nin 272/3-a maddesi gereğince kesin olduğu,
b) 6723 sayılı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesinde yapılan değişiklik gereğince, İstinaf Mahkemelerinin yürürlüğe girdiği 20.07.2016 tarihinden önce Yargıtay tarafından bozulan kararlarda, bu kararlar kesinleşinceye kadar eski CMUK’un 305 ila 326 maddelerinin halen yürürlükte olması dikkate alınarak, verilen adli para cezasının CMUK’un 305/1. maddesi gereğince de kesin olduğu belirlendiğinden,
Sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince, yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, 02.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.