
Esas No: 2017/11600
Karar No: 2018/4601
Karar Tarihi: 25.06.2018
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/11600 Esas 2018/4601 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında;
TCK’nın 157/1,62,52/2,53. maddeleri uyarınca mahkumiyet(6 kez),
2-Sanık ... hakkında;
TCK’nın 157/1,62,52/2,53. maddeleri uyarınca mahkumiyet(4 kez),
20-Sanık ... hakkında;TCK’nın 157/1,62,52/2,53. maddeleri uyarınca mahkumiyet,
Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıkların müdafileri ve sanıklar tarafından ayrı ayrı temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Av. ..."ın sanıklardan ...’nın ve ...’in müdafi olduğu halde mahkemece Gerekçeli Karar başlığında Av...."ın sanık ...’nın müdafii olarak yazılmayıp yanılgı sonucu sanık..."in müdafii olarak yazılmış olmasının mahallinde düzeltilebilir olduğu ayrıca Av...."ın 22/03/2013 tarihli temyiz dilekçesinin "Temyiz Edenler" kısmına " ..." yazdıktan sonra sehven (...) yazmış olduğu, yine dilekçesine "..." isminin yanlışlıkla yazılmış olduğu dosyada "..."isimli bir sanığın olmadığı bu hususların mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanık ... müdafiinin temyiz isteğinin incelenmesinde;
Her ne kadar sanık ... müdafii Av.... 21/03/2013 tarihli temyiz dilekçesinde; sanık ... hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünü temyiz ettiğini belirtmiş ise de, dosyanın incelenmesinde sanık ... hakkında dolandırıcılık suçundan hüküm kurulmamış olup bu yönde zamanaşımı süresince hüküm verilebileceği anlaşıldığından temyizen incelenecek bir hüküm bulunmadığından sanık müdafinin vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanıklar hakkında yapılan temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıklardan ...’in yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün; 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü karşısında hükmün öncelikle savunmasında beyan ettiği bilinen son adresine tebligat çıkartılması gerekirken doğrudan MERNİS kayıt sistemindeki adresine yapılan tebliğin usule aykırı olmasından dolayı yapılan tebligatın geçerli sayılamayacağı ve sanığın 08/05/2013 tarihli temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu anlaşılmakla temyiz isteminin süre yönünden reddine dair tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş olup, yapılan incelenmede;
Sanıklara yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümlerden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların müdafilerinin ve sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin hükümlerin BOZULMASINA, 25/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.