Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/36067 Esas 2016/3030 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, mahkemece, fazla çalışma ücreti alacağına yönelik talep, davacının davalı işvereni ibra ettiği gerekçesiyle reddedilmiştir. Ne var ki, dosyaya sunulan 18.07.2012 tarihli ibranamelerin, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun yürürlükte olduğu bir tarihte düzenlendiği anlaşılmaktadır. 6098 sayılı Kanun"un yürürlükte olduğu tarihte düzenlenmiş ibranamelerin geçerliliği meselesinin, anılan Kanun"un 420. maddesi nazara alınarak değerlendirilmesi gereklidir. Mahkemece, bu yönün gözardı edilerek karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.