Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11567 Esas 2016/6031 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11567
Karar No: 2016/6031
Karar Tarihi: 25.04.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11567 Esas 2016/6031 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak, sanıkların mahkumiyetine karar verdi. Ancak sanıkların eylemlerinin hangi kanun maddesine uyduğu ve zamanaşımı süresinin dolup dolmadığı hakkında karar vermeden önce, sanık Kadir hakkında verilen düşme kararı ve sanıkların eylemlerinin zamanaşımının inceleme tarihi itibariyle dolmadığı anlaşıldı. Bu nedenle, hükümde bozma-düşme isteyen düşüncenin tebliğnamede yer almasına rağmen, bu düşünceye iştirak edilmedi. Ancak mahkeme, yapılan hükümde sanıkların eylemlerine uyan her bir katılana karşı ayrı ayrı olmak üzere uygun kanun maddelerine göre ceza verilmesi gerektiği konusunda hatalı olduğunu tespit etti. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve sanıkların cezaları yeniden tespit edilerek uygulanması istendi.
Kanun Maddeleri:
- 765 sayılı TCK'nın 493/1-son maddesi
- 522 (hafif), 59. maddesi
- 5237 sayılı Yasa'nın 142/1-b, 143, 62, 53, 116/1-4, 119/1-c, 62, 53 maddeleri
- 5237 sayılı Yasa'nın 151/1. maddesi (mala zarar verme suçunun zaman aşımına uğraması)

17. Ceza Dairesi 2015/11567 E. , 2016/6031 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında yargılama aşamasında 25.07.2008 tarihinde öldüğünden düşme kararı verildiği ve Kadir hakkında verilen bu kararın temyiz edilmediğinin anlaşılması karşısında, sanıklar ... ve ... yönünden kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde;
Sanıkların eylemlerinin 765 sayılı TCK’nın 493/1-son maddesine uyduğu ve zamanaşımının inceleme tarihi itibariyle dolmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bozma-düşme isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddesi uyarınca, sanık yararına olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, dosya içeriğine göre sanıkların eylemine uyan her bir katılana karşı ayrı ayrı olmak üzere, 765 sayılı TCK’nın 493/1-son, 522 (hafif), 59. maddeleriyle 5237 sayılı Yasa"nın 142/1-b, 143, 62, 53, 116/1-4, 119/1-c, 62, 53 maddeleri uyarınca (5237 sayılı Yasa"nın 151/1. maddesinde düzenlen mala zarar verme suçunun zaman aşımına uğradığının anlaşıldığı) uygulama yapılıp, her iki Yasa"ya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenerek uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve denetime olanak vermeyecek biçimde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafii, katılan ... ile katılan ... vekilinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 25.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.