11. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/8282 Karar No: 2014/385 Karar Tarihi: 09.01.2014
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/8282 Esas 2014/385 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, kira sözleşmesine istinaden müvekkiline ait geminin davalının taşıma işinde kullanıldığını ancak davalının navlun alacağından haksız kesintiler yaptığını ileri sürerek, 65.565.525.030 TL navlun alacağı ve haksız olarak nakde çevrilen teminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, davalının borçlu olduğuna karar vererek davacı lehine 49.135,33 TL'nin ticari avans faiziyle birlikte tahsiline ve fazlaya dair istemin reddine hükmetmiştir. Davalı vekili kararı temyiz etmiş ancak mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olması ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmaması nedeniyle temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 389. maddesi ve 818. maddesidir.
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 51. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 18/12/2012 tarih ve 2012/24-2012/255 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında yapılan kira sözleşmesi uyarınca, müvekkiline ait geminin davalının taşıma işinde kullanıldığı ancak davalının navlun alacağından haksız kesintiler yaptığını ileri sürerek, 65.565.525.030 TL navlun alacağı ve haksız olarak nakde çevrilen teminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir Davalı vekili, müvekkilinin davacıya borçlu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, tüm dosya kapsamına ve toplanan delillere göre, davanın kısmen kabulüne, 49.135.33 TL"nin temerrüt tarihi olan 3/4/2001 tarihinden itibaren ticari avans faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya dair istemin reddine karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.626,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.