Yargıtay - Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/5633 Esas 2014/13959 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/5633
Karar No: 2014/13959
Karar Tarihi: 13.10.2014

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/5633 Esas 2014/13959 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Keşan 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde açılan davada, davacı küçük H.. Y...'nin babasının davalı Akın olduğunun tespiti, nafaka ve maddi tazminat istenmiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, davalı vekili temyiz etmiştir. Yargıtay işi inceleyerek, dosyanın yasal düzenlemeler ile uyumlu karara bağlanmadığını ve eksik tahkikat yapıldığını belirtmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 337. maddesi: Evlilik birliğinin bulunmaması halinde velayetin anaya ait olacağı
- 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 426/2. maddesi: Yasal temsilci ile küçüğün menfaati çatıştığında küçüğe kayyım atanacağı
- 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 301. maddesi: Babalık davasının, Cumhuriyet Savcısına ve Hazineye, dava ana tarafından açılmış ise kayyıma, kayyım tarafından açılmış ise anaya ihbar edileceği hükme bağlanmıştır.

18. Hukuk Dairesi 2014/5633 E. , 2014/13959 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Keşan 2. Asliye Hukuk Mahkemesi (Aile Mahkemesi Sıfatıyla)
TARİHİ : 15/11/2012
NUMARASI : 2010/438-2012/269

Dava dilekçesinde, küçük H.. Y... babasının davalı Akın olduğunun tespiti ile nafaka ve maddi tazminat istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının, davalı Akın ile evlilik dışı ilişkisinden 26.10.2010 doğumlu H.. Y.. olduğunu, çocuğun babasının davalı Akın olduğunu ileri sürerek babalığın tespiti, nafaka ve maddi tazminata hükmedilmesini istemiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 337. maddesinde evlilik birliğinin bulunmaması halinde velayetin anaya ait olacağı, 426/2. maddesinde ise yasal temsilci ile küçüğün menfaati çatıştığında küçüğe kayyım atanacağı, 301. maddesinde de babalık davasının, Cumhuriyet Savcısına ve Hazineye, dava ana tarafından açılmış ise kayyıma, kayyım tarafından açılmış ise anaya ihbar edileceği hükme bağlanmıştır.
Somut olayda, davanın küçük H..Y..babasının davalı Akın olduğunun tespiti istemine ilişkin olduğu ve ana tarafından açıldığı ancak davanın Cumhuriyet Savcısı ile Hazineye ihbar edilmeden ve küçüğe kayyım tayin ettirilmeden karara bağlandığı anlaşılmaktadır. Yukarıda gösterilen yasal düzenlemeler dikkate alınarak mahkemece küçüğe kayyım tayin ettirilip davanın kayyım, Cumhuriyet Savcısı ve Hazineye ihbar edildikten sonra işin esasına girilerek bir karar verilmesi gerekirken, eksik tahkikatla karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.