MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkümiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 61/9. maddesinde yer alan "adli para cezasının seçimlik ceza olarak öngörüldüğü suçlarda bu cezaya ilişkin gün biriminin alt sınırı, o suç tanımındaki hapis cezasının alt sınırından az, üst sınırı da, hapis cezasının üst sınırından fazla olamaz", şeklindeki düzenleme karşısında 203. madde uyarınca belirlenecek temel adli para cezasının 180 gün karşılığından az olamayacağı gözetilmeksizin 90 gün olarak belirlenmesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Daha önce işlediği kasıtlı bir suçu ve ayrıca duruşmalarda dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmayan sanığın ileride bir daha suç işlemeyeceği yönünde mahkemece olumlu kanaat elde edilememesinin ne şekilde değerlendirildiği açıklanıp tartışılmadan ve 5271 sayılı CMK"nın 231/7. maddesi uyarınca verilen cezanın seçenek yaptırımlara çevrilmesinin hükmün açıklanmasına karar verildikten sonra tartışılması gerektiği ve kaldı ki somut uygulamada doğrudan adli para ceza tayin edilmiş olması nedeniyle seçenek yaptırıma çevirmenin de söz konusu olmadığı gözetilmeden dosya içeriğine uymayan biçimde “Sanık hakkındaki ceza seçenek olan adli para cezasına çevrilmiş olup sanığın geçmişteki hali ve suç işleme hususundaki eğilimleri de dikkate alınarak hükmün açıklanmasının ertelenmesi halinde ileride suç işlemeyeceği hususunda mahkememize kanı gelmediğinden koşulları oluşmadığından” biçimindeki gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,

Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/02/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.