Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2015/2140 Esas 2016/5908 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; atılı suçların suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Oluşa ve dosya içeriğine göre, mağdura ait dükkanın camını kıran suça sürüklenen çocukların bir şey çalamadan ihbar üzerine olay yerine giden polis tarafından takip sonucu yakalanmaları şeklinde gerçekleşen eylemde; teşebbüsün ulaştığı derece ve suç yolunda katedilen mesafeye göre TCK"nın 3/1. maddesi gereğince fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeyerek suça sürüklenen çocuklar hakkında TCK"nın 35/2. maddesi uygulanırken en alt sınırdan indirim yapılması,
2-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali ve hırsızlık suçlarından hüküm kurulurken cezadan TCK"nın 31/3 ve 62. maddeleri ile indirim yapılırken hesap hatası nedeniyle hırsızlık suçundan sonuç cezanın "1 yıl 15 gün" yerine "9 ay 10 gün" ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan sonuç cezanın sonuç cezanın "10 ay" yerine "7 ay 15 gün" olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
3-Suça sürüklenen çocukların suç tarihinde 18 yaşını tamamlamadıklarının ve daha önce hapis cezasına mahkum edilmediklerinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 50/3. maddesi gereğince, haklarında hükmedilen kısa süreli hapis cezalarının aynı Kanunun 50/1. maddesinde öngörülen seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinde zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 04.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.