Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2010/2879 Esas 2012/2403 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/2879
Karar No: 2012/2403
Karar Tarihi: 28.02.2012

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2010/2879 Esas 2012/2403 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, özel gider indirimi sağlamak için sahte faturalar düzenlediği ve bu faturaları ticari ilişki olmayan kamu görevlilerine verdiği tespit edilmiştir. Ancak mahkeme, faturaların gerçek olduğuna dair bir görüş belirterek sanığa sahte fatura düzenleme suçundan ceza vermemiştir. Bu karar, Vergi Usul Kanunu'nun 213. maddesinin 359/b-1. bendine aykırıdır. Buna göre, gerçek bir mal satışı karşılığında düzenlenmesi gereken faturanın alıcısı yerine başkası adına düzenlenmesi suçun tamamlanması için yeterlidir. Sanığın sahte fatura düzenleme suçunun tüm unsurlarıyla suçu işlediği görüldüğünden karar bozulmuştur. Kanun maddesi: VUK 213, Madde 359.

11. Ceza Dairesi 2010/2879 E. , 2012/2403 K.

SAHTE FATURA DÜZENLEMEK ÖZEL GİDER İNDİRİMİ

VERGİ USUL KANUNU (VUK) (213) Madde 359

"İçtihat Metni"

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

213 sayılı Kanunun 359. maddesinde 4369 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile vergi kaçakçılığı suçunda vergi ziyaının suçun unsuru olmaktan çıkarıldığı, gerçek bir mal satışı karşılığında düzenlenmesi gereken faturanın alıcı yerine bir başkası adına yasal şekline uygun olarak düzenlenmesiyle suçun tamamlanacağı; somut olayda sanığın özel gider indiriminden faydalanmalarını sağlamak için suça konu sahte faturaları düzenleyip aralarında ticari ilişki olmayan kamu görevlilerine verdiğinin anlaşılması karşısında, 213 sayılı Yasanın 359/b-1. maddesindeki sahte fatura düzenlemek suçunun tüm unsurlarıyla oluştuğu gözetilmeden, faturaların gerçek olduğundan bahisle yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi,

Yasaya aykırı, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.