Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini ücretlerinin ödenmemsi sebeiyle feshetitğini beyan ederek kıdem tazminatı ile bir takım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı .... davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığını beyan ederek davanın reddini istemiştir.
Davalı P... Limited Şirketi, davacının işe gelmeyerek devamsızlık yaptığını, iş sözleşmesinin de bu sebeple feshedildiğini beyan etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı tarafca temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Dosya içeriğinden davacı işçinin, 13.04.2009-31.12.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde kargo dağıtım elemanı olarak görev yaptığı, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda davacının fazla mesai ücreti, tanık beyanına göre tüm çalışma süresi için haftanın altı günü 08:00-19:00 arası olduğu, ara dinlenmenin tenzili ile birlikte haftalık onbeş saat fazla mesai yapılarak çalıştığının kabulü ile hesaplandığı anlaşılmıştır. Fazla mesai ile ilgili olarak beyanda bulunan davacı tanıklarının kendi çalışma aralıklarının 08:00-17:30 saatleri arasında olduğunu, davacının çalıştığı dağıtım hattının kendilerine göre daha yoğun olduğu, kendilerinin mesaisi bitmesine rağmen, davacının çalışmaya devam ettiiğini beyan ettikleri görülmüştür. Tanıklardan biri husumetli olduğu görülmekle davacıyla aynı hatta dağıtım yapan kargo çalışanları olmadığından, kendilerinin mesasi bittikten ve işyerinden ayrıldıktan sonra davacının çalışmasını görüp bilebilecek durumda olamayacaklardır. Bu sebeple; ortak çalıştıkları saat aralığı olan 08:00-17:30 saatleri dışında fazla çalışma olduğunun dosya kapsamında ispatlandığından sözedilemez. Davacı tanıklarının beyanları doğrultusunda; davacının, 08:00-17:30 arası çalıştığı, ara dinlenmenin düşülmesi ile haftalık altı saat fazla mesai yaptığının kabulü edilerek hesaplanması gerekmektedir. Mahkemece yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 09.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.