Yargıtay - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2011/4810 Esas 2013/2377 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/4810
Karar No: 2013/2377
Karar Tarihi: 14.02.2013

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2011/4810 Esas 2013/2377 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kimlik kontrolü için kolluk kuvvetleri tarafından durdurulduğunda başka bir kişinin kimlik bilgilerini kullanarak kendini tanıttı. Ancak bu eylemi, kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmamasına neden olmadı ve başkasının suçunu da üstlenmedi. Bu nedenle, kendisine iftira suçu yöneltilemez. Ancak, sanığın yalan beyanda bulunmak suçunu işlediği kesinleşti. Bu nedenle, mahkeme sanığı suçlu buldu ve ceza verdi. Mahkeme kararı, Türk Ceza Kanunu'nun 206. ve 268. maddeleri ile ilgilidir. 206. madde, başkasının kimliğini kullanmanın suç olduğunu belirtirken, 268. madde, iftira suçunu düzenler.

11. Ceza Dairesi 2011/4810 E. , 2013/2377 K.

BAŞKASININ KİMLİK YADA KİMLİK BİLGİLERİNİ KULLANMAK
RESMİ BELGENİN DÜZENLENMESİNDE YALAN BEYAN
SUÇ İSNADI

TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 206
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 268

"İçtihat Metni"

Kolluk görevlilerince denetimler sonucu yapılan kimlik kontrolü sırasında başka bir kişiye ilişkin kimlik bilgilerini beyan eden sanığın, işlediği suç nedeniyle kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemediği, başkasının kimliğini ya da kimlik bilgilerini kullanarak kendisini suçsuz, diğer kişiyi ise işlemediği bir suçun faili olarak göstermediği cihetle, hakkında 5237 sayılı TCK"nun 268. maddesinde düzenlenen iftira suçunun unsurlarının oluşmayacağı ancak kendisini Isparta-Eğirdir ilçesi S... köyü nüfusuna kayıtlı N...t ve A... oğlu Eğirdir- 1976 doğumlu O... E... olarak tanıtıp bu isimle parmak izi sicil formu, üst arama, yakalama, salıverme tutanakları düzenlettirip yapılan parmak izi incelemesi sonucunda gerçek kimliği tespit edilen sanığın eyleminde; yüklenen memura yalan beyanda bulunmak suçunun tüm unsurları itibariyle sübuta erdiği gözetilmeden yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.