MAHKEMESİ :Antalya 6. Aile Mahkemesi
TARİHİ :18.03.2013
NUMARASI :Esas no: 2012/71 Karar no:2013/230

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı (kadın) tarafından, iştirak nafakasının miktarı ve vekalet ücreti yönünden; davalı-davacı (koca) tarafından ise, her iki dava yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 03.02.2014 günü tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmedi. İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı (kadın)"ın temyizinin incelenmesi sonucunda;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa 31.3.2011 tarihli 6217 sayılı Kanunla ilave edilen Geçici 3. maddenin (1.) fıkrasında "Bölge Adliye Mahkemelerinin Resmi Gazete"de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin", aynı maddenin (2.) fıkrasında da, "Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı" öngörüldüğünden, temyiz isteğinin incelenmesinde 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin hükümleri uygulanmıştır.
Temyiz edilen karar temyiz eden tarafa 27.03.2013 günü tebliğ edilmiş ve fakat söz konusu karar yasada öngörülen (HUMK.432) onbeş günlük süre geçtikten sonra 12.04.2013 tarihinde verilen dilekçe ile temyiz edilmiştir.
Kuşkusuz Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı kanunla değiştirilen 432.maddesine göre, temyiz kanuni süre geçtikten sonra yapılır ise, temyiz isteminin reddine karar verme yetkisi hükmü veren mahkemeye aittir.
Ne var ki Aile mahkemelerince verilen kararların yasal süre geçtikten sonra temyiz edilmesi veya temyiz kabiliyetinin bulunmaması halinde dosyanın yerel mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmeden, Yargıtay"a gönderilmesi durumunda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı kanun ile değişik 432/4.maddesine göre, bu konuda bir karar verilmek üzere, dosya mahalline geri çevrilmeden doğrudan doğruya Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunca (1.6.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 k. sayı ile) karara bağlanmıştır. Bu durumda gösterilen sebeple davacı-davalı kadının temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2-Davalı-davacı (koca)"nın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
apılan soruşturma ve toplanan delillerle, gerçekleştiği sabit olan ve mahkemece de kabul edilen davalı-davacı (koca)"nın kusurlu davranışları karşısında, davacı-davalı (kadın)"ın da eşine hakaret ettiği, fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Bu sonucun gerçekleşmesinde, her iki taraf da kusurlu olmakla birlikte, davalı-davacı (koca)"nın eşine göre daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Taraflar arasındaki olayların yıkıcı etkisi ve her iki tarafında boşanmayı istemiş olması karşısında, davalı-davacı (koca) da dava açmakta haklı olup; Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşulları kocanın davası yönünden gerçekleşmiştir. O halde davalı-davacı (koca)"nın boşanma davasının da kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şeklide reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davacı-davalı kadının temyiz dilekçesinin REDDİNE, davalı-davacı kocanın temyiz isteği yönünden hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davalı-davacı kocanın reddedilen boşanma davası yönünden BOZULMASINA, bozma sebebine göre yeniden karar verilmesi gerekli hale gelen davacı-davalı kadının kabul edilen boşanma davası ve fer"ilerine yönelik temiyz itirazlarının ise şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 03.02.2014 (Pzt.)