MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2, 43/1, 52/2-4, 53. maddeleri gereği mahkumiyet

Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanığın muhasebeci olmamasına karşın suç tarihinde katılanın muhasebe işlerini yürüttüğü, katılanın ödemesi gereken vergilere karşılık vergi dairesine yatırılmak üzere sanığa farklı zamanlarda verdiği paralardan bir kısmını vergi dairesine yatırıp bir kısmını ise yatırmayarak 23.589,32 TL"yi uhdesine geçirdiği iddia edilen olayda; sanığın babasının önceden muhasebeci olup katılanın defterlerini tuttuğu, sanığın babasının muhasebeciliği bırakması üzerine katılan dahil, babası ile önceden çalışan bazı mükelleflerin defterlerinin görünürde ... isimli muhasebeciye devredildiği ama fiziken sanığın muhasebe işleri ile ilgilendiği, bu durumun katılan tarafından da bilindiği, katılan ile sanık arasında doğrudan bir hizmet sözleşmesi ve ilişkisi olmadığı, sanığın hizmet ilişkisi bağlantısının ... adlı muhasebeci ile olduğu ayrıca muhasebecilik ilişkisi olduğu düşünülse dahi; Serbest Muhasebecilerin 3568 sayılı Serbest Muhasebeci ve Mali Müşavirlik Kanunu"nun 2/A maddesinde belirtilen görevler arasında “vergi borcunu yatırmak” gibi bir görevin olmadığı, ayrıca Türkiye Serbest Muhasebeciler Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odaları Birliğinin Mecburi Meslek Kararları"na ilişkin 26.01.1996 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 1996/1 sayılı genelgesinin 1. maddesinde yer alan "meslek mensupları, müşteri adına üçüncü kişilere ödeme yapmak üzere her ne isim altında olursa olsun mali değerler alamazlar" şeklindeki hükmüne göre; sanığın, vergi ve SSK prim borcunu yatırmak üzere katılandan aldığı paraları kurumlara yatırmayarak özel işlerinde kullandığının sübutu halinde, şikayete ve uzlaştırmaya tabi olan 5237 sayılı TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.