MAHKEMESİ :Edirne Aile Mahkemesi
TARİHİ :30.01.2013
NUMARASI :Esas no:2012/25 Karar no:2013/38

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (kadın) tarafından; davacı-davalı kocanın kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat ve ziynet alacağı talepleri yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 03.02.2014 günü temyiz eden davalı-karşı davacı E.. P.. vekili Av..ve karşı taraf davacı-karşı davalı H.. P.. ile vekili Av......geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece taraflar evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda eşit derecede kusurlu kabul edilerek boşanmaya karar verilmiş ise de toplanan delillerden, davacı-davalı kocanın eşinin hastalığı ile ilgilenmediği, birlik görevlerini yerine getirmediği, evin kilidini değiştirerek eşinin müşterek haneye girmesine engel olduğu ve eşi ile eşinin babasına hakaret ettiği, davacı-davalı koca tanıklarının beyanlarında geçen ve davalı-davacı kadına kusur atfeden olaylardan sonra ise evlilik birliğinin devam ettiği, kocanın eşinden kaynaklanan kusurları affettiği en azından hoşgörü ile karşıladığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya neden olan olaylarda davacı-davalı kocanın tamamen kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Kusur durumu böyleyken mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilmeleri ve tamamen kusurlu bulunan davacı-davalı kocanın kusursuz eş aleyhine açtığı boşanma davasının Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi hükmüne aykırı olarak kabulü doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
2-Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK.md,4 TBK.md.50 ve 52 ) dikkate alınarak davalı-davacı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
3-Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı-davacı kadın ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. md.4 TBK. md. 50, 51, 52, 58) dikkate alınarak davalı-davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
4-Davalı-davacı kadın 7.2.2012 tarihli karşı dava dilekçesinde ziynet eşyalarının davacı-davalı kocada kaldığını belirterek iadesini talep etmiş, bilahare 12.4.2012 tarihli bilirkişi raporu doğrultusunda da talebini ıslah etmiştir. Gerek davacı-davalı kocanın aşamalardaki bir kısım dilekçelerinden ve gerekse davacı-davalı koca tanıklarının beyanlarından ziynet eşyalarının davacı-davalı koca tarafından bozdurulduğu anlaşılmaktadır. Davacı-davalı koca davaya konu ziynet eşyalarının kadın tarafından geri istenmemek üzere verildiğine yönelik bir delil ibraz edemediğine göre davalı-davacı kadının ziynet eşyalarına yönelik talebinin kabulü gerekirken yazılı şekilde reddi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1, 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, duruşma için takdir olunan 1100 TL. vekalet ücretinin Hasan"dan alınıp Ebru"ya verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.03.02.2014(Pzt.)