Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve kaybolmuş eşya üzerinde tasarruf - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/16279 Esas 2014/14466 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve kaybolmuş eşya üzerinde tasarruf
HÜKÜM : Hükümlülük


Gereği görüşülüp düşünüldü:

I- Sanık hakkında kaybolmuş eşya üzerinde tasarruf suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;

Karar tarihinde yürürlükte olan 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan tayin olunan 500 TL adli para cezasına ilişkin hükmün kesin nitelikte olması nedeniyle, sanığın temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE),

II- Sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartlarının kötüye kul- lanılması suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;

Sanığın katılana ait banka ve kredi kartlarından ard arda ayrı ayrı para çektiği dosya arasındaki hesap dökümünden ve beyanlardan anlaşıldığından tebliğnamede yer alan (1) no"lu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yet- kilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulun- maktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 11.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.