Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/466 Esas 2021/732 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Samsun 2. Tüketici Mahkemesi’nce verilen 22.09.2020 tarih ve 2020/146 E. - 2020/286 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından duruşmalı olarak istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK"ya eklenen Ek-Madde 4"te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2020 yılı için 3.920,00 TL"dir. Mahkeme kararında hükmedilen alacak tutarının 165,29 TL olduğu ve dava dilekçesinde de dava değerinin 3.448,00 TL olarak bildirildiği nazara alınarak, gerek dava değeri ve gerekse reddedilen miktarın yukarıda yazılı madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 02.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.