Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17126 Esas 2020/4153 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17126
Karar No: 2020/4153
Karar Tarihi: 02.03.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17126 Esas 2020/4153 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kasten yaralama suçunda sanığı mahkum etmiştir. Ancak, sanık hakkında daha önce tehdit suçundan Çerkezköy 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar daha vardır. Bu karar uzlaşma ile sonuçlanmıştır ve bu nedenle tekerrür hükümleri sanık için uygulanamamaktadır. Ancak, araştırma sonucunda bu ek kararın kesinleşip kesinleşmediği ortaya çıkmamıştır. Bu nedenle, tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmaktadır. Mahkeme bu nedenle kararı bozmuştur.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1-1. maddesi tehdit suçunu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi uzlaşmayı, 6763 sayılı Kanun da bu maddenin değişikliğini düzenlemektedir.

3. Ceza Dairesi 2019/17126 E. , 2020/4153 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Çerkezköy 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.01.2015 tarih, 2014/526 Esas ve 2015/106 Karar sayılı ilamına konu suçun 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. maddesinde düzenlenen "tehdit" suçuna ilişkin olduğu ve bu suçun 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığı ve UYAP ortamında yapılan araştırma sonucunda tekerrüre esas alınan anılan hüküm ile ilgili uzlaştırma nedeniyle uyarlama yargılaması yapılarak Çerkezköy 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.11.2019 tarih, 2014/526 Esas ve 2015/106 Karar sayılı ek kararı ile uzlaşma sağlandığı gerekçesiyle kamu davasının düşürülmesine karar verildiği ancak anılan ek kararın kesinleştiğine dair kesinleşme şerhinin UYAP ortamında mevcut olmadığı anlaşılmakla; sanığın adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas alınabilecek ilamı olmadığı da gözetilerek, söz konusu Çerkezköy 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.11.2019 tarih, 2014/526 Esas ve 2015/106 Karar sayılı ek kararının kesinleşip kesinleşmediği mahkemesinden araştırılarak, sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 02.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.