MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı yalnızca itiraz yolu açık olup, yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirildiği ve Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 18/02/2014 tarihli 2014/248 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği, dolayısıyla mahkemece ek karar verilmesini gerektirir bir durum bulunmadığından ek kararın yok hükmünde olduğunun kabulüyle,
Katılan ... vekilinin tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2- Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- TCK"nın 265. maddesinde "görevi yaptırmamak için direnme" başlığıyla "seçenekli hareketli" ve "amaçlı bir fiil" olarak düzenlenen ve görevin yapılmasını önleme maksadıyla kamu görevlisine karşı gelinmesi eylemleri cezalandırılan suç tipinde; hareketin icra vasıtalarının "cebir veya tehdit" şeklindeki icrai davranışlarla işlenebileceğinin öngörüldüğü ve belirtilen tipik hareketleri içermeyen pasif direnme fiillerinin bu suçu oluşturmayacağı göz önüne alındığında, somut olayda sanığın kardeşi olan ...’nin başka bir suç nedeniyle tutuklandığı, adliyeden cezaevine götürüleceği sırada ...’nin ailesinin ...’ye sarılmaya çalıştığı, görevlilerce engellenmek istenince de ...’nin ailesinin polis memurlarına saldırdığı, sanığın da küfür etmesi nedeniyle hakkında işlem yapılması amacıyla katılan ... tarafından alınmaya çalışıldığının belirtilmesi, bu anlatımın tanıklar ... ve ... tarafından da doğrulanması karşısında, sanığın somut olarak hangi eylemleri gerçekleştirdiğinin kabul edildiği, bunların ne surette direnme suçunda aranan cebir veya tehdit unsurlarına vücut verdiği ayrıca polis memurlarına müdahalede bulunan kişiler arasında olduğuna dair hangi kanıtlara dayanılarak hüküm kurulduğu tartışılıp gösterilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Sanığın adli sicil kaydı dikkat alınarak hakkında TCK’nın 51. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi karşısında, “ilerde bir daha suç işlemeyeceği hususunda olumlu kanaat oluşmaması ve suç işleme eğilimi dikkate alınarak” şeklindeki gerekçeyle sanık hakkında TCK’nın 62 ve CMK’nın 231. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi suretiyle çelişkiye yol açılması,
3- Görevi yaptırmamak için direnme suçunun birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği kabul edildiği halde, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
4- TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi yerine, (c) bendindeki tüm haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksunluğa karar verilmesi,
5- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/06/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.