MAHKEMESİ : Denizli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2013
NUMARASI : 2010/363-2013/146

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece D.. V.. aleyhine açılan davanın husumetten reddine, diğer davalı yönünden kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarında, iklim koşulları, arazinin topoğrafik yapısı ve bölgesindeki konumu (büyük yerleşim yerlerine uzaklığı vb) gözönünde tutulduğunda, dava konusu taşınmazın bulunduğu yerle benzer nitelikte olan, ülkemizin değişik yörelerindeki (değeri önemli şekilde etkileyen kanıtlanmış, farklı ve özel bir faktör bulunması hali hariç) sulu tarım arazilerinin değerlendirilmesinde kapitalizasyon faiz oranı %5, kuru tarım arazilerinde ise %6 olarak alınmaktadır.
Bilirkişi kurulu raporunda dava konusu taşınmazın kuru tarım arazisi olduğu belirtildiği halde %5 kapital faiz uygulamak suretiyle değerlendirme yapılmış olması,
2-Bilirkişi kurulu tarafından münavebeye alınan buğday, buğday samanı, haşhaş tohum ve haşhaş kapsülün 2010 yılı itibariyle kuru şartlarda dekar başına ortalama verimi ile ortalama toptan satış fiyatının ve ürünlerin dekar başına ortalama üretim giderine (masrafları oluşturan kalemler ayrı ayrı yazılmak suretiyle) ilişkin veri listesinin gıda, tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğünden getirtilerek denetlenmemiş olması,
3-Davacılar yararına tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Ayrıca;
4-11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu"nun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkralarında getirilen “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir.” ve “…bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” düzenlemeleri karşısında harç ve taraflar yararına hükmedilecek vekalet ücretinin maktu olarak belirlenmesi gerektiğinden de kararın bozulması gerekmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davacı tarafa iadesine, 02.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.