Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/461 Esas 2014/1664 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Malatya 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :22.11.2012
NUMARASI Esas no:2012/52 Karar no:2012/787

Taraflar arasındaki “boşanma” davası ile davalı tarafından bağımsız olarak açılan “yabancı mahkemece verilen boşanma kararının tanınmasına” ilişkin davanın birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm; davacı-davalı (kadın) tarafından, her iki dava ve boşanmanın fer"ileri ve fer"i olmayan talepler yönünden temyiz edilmekle, evrak okundu, gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı (kadın)"ın yabancı mahkemece verilen boşanma kararının tanınmasına ilişkin karara yönelik temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Diğer yönlere ilişkin temyiz itirazlarına gelince:
Boşanma davası kadın tarafından 25.01.2012 tarihinde açılmış, davalı tarafından 12.04.2012 tarihinde bağımsız olarak açılan “yabancı mahkemece verilen boşanma kararının tanınmasına” ilişkin dava, boşanma davasıyla birleştirilerek her iki dava birlikte görülmüştür. Yabancı mahkemece verilen boşanma kararının tanınması halinde, bu ilamın kesin hüküm etkisi, yabancı mahkeme kararının kesinleştiği andan itibaren hüküm ve sonuç doğuracak (5718 s. MÖHUK md. 59), dolayısıyla taraflar yabancı mahkeme kararının kesinleştiği tarihte boşanmış olacaklardır. Böyle bir durumda da, boşanma davasının esası konusuz hale gelecektir. Öyleyse, boşanma davasının esasının incelenebilmesi ve bu davada hüküm verilebilmesi, tanıma davasının çözümüne bağlıdır. Başka bir ifade ile tanıma davası, boşanma davası bakımından “bekletici sorun” oluşturmaktadır. Biri, diğeri için bekletici sorun oluşturacak olan davaların birlikte sonuca bağlanması usule aykırıdır. O halde, mahkemece yapılacak iş; boşanma davasının tanımadan ayrılması boşanma davası bakımından tanıma davasının bekletici sorun yapılması, neticesine göre boşanma
avasının esasının incelenmesi, gerekir. Bu husus ve davacı-davalı (kadın) vekilinin kesin süre içinde tanıklarını bildirdiği, tanık listesinde tanıkların adresinin gösterilmemiş olması halinde, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 240. maddesinin (3) fıkrası uyanca “tanıkların adreslerinin gösterilmesi için uygun bir kesin süre verilebileceği” gözetilmeden, gösterilen tanıkları dinlemeden boşanma davasının esası hakkında yazılı şekilde ve eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bu bentteki bozma sebebine göre, davacı-davalı (kadın)"ın boşanmanın fer"ilerine ve fer’i olmayan taleplerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan ve bozma sebebine göre incelenmeyen yönler haricindeki bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 30.01.2014 (Per.)