MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından tazminatların miktarları yönünden; davalı (koca) tarafından ise kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 119.00"ar TL. temyiz başvuru harçları peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 30.01.2014 (Per.)

KARŞI OY YAZISI

Boşanmaya sebep olan olaylarda cinsel ilişkiyi gerçekleştiremeyen davalı (koca) daha ağır kusurlu kabul edilerek tarafların boşanmasına karar verilmiştir. “Boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan taraf, kusurlu olan taraftan manevi tazminat olarak uygun miktarda bir para ödenmesini isteyebilir” (TMK. Mad. 174/2). Ne varki davalı kocanın boşanmaya sebebi olarak kabul edilen bu kusurlu davranışları davacı kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde değildir. Davacı kadın yönünden Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesindeki koşullar oluşmamıştır. Bu sebeple, davacı kadının manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerektiği halde, bu husus gözönünde bulundurulmaksızın yazılı olduğu şekilde kabulüne karar verilmesi doğru olmayıp hükmün bu yönden bozulması gerektiğini düşündüğüm için sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.