Adam öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2010/6450 Esas 2011/1748 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/6450
Karar No: 2011/1748
Karar Tarihi: 23.03.2011

Adam öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2010/6450 Esas 2011/1748 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Aydın Birinci Ağır Ceza Mahkemesi, Ş.. Y.. hakkında adam öldürmeye teşebbüs suçundan verilen hükmü onaylamıştır. Ancak, 5237 sayılı yasanın yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden duruşma açılmış ve hükümlüye müdafii tayin edilmesi gerektiği halde son celsede müdafii hazır edilmeksizin karar verilmesi, 5271 sayılı CMK'nun ilgili maddelerine aykırı olduğu gerekçesiyle hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir.
Detaylı ve açıklayıcı kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı TCK'nun 7/2 maddesi
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un 9. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nun 150/3, 193 ve 196. maddeleri
- CMUK.nun 321. maddesi

1. Ceza Dairesi 2010/6450 E. , 2011/1748 K.

"İçtihat Metni"

TEBLİĞNAME : 1-B/2010/204211
MAHKEMESİ :(AYDIN) Birinci Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO :25.06.2009 -14/162
SUÇ :Adam öldürmeye teşebbüs

Adam öldürmeye teşebbüs suçundan Ş.. Y.. hakkında verilen hüküm Dairemizce onanarak kesinleşmiş olup 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden duruşma açılarak TCK.nun 81, 35, 62, 53 maddeleri gereğince hükümlülüğüne dair (AYDIN) Birinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.06.2009 gün ve 14/162 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi hükümlü müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü Ş.. Y.. hakkında 765 sayılı TCK göre verilip, Yargıtay’ca onanarak kesinleşen hükme 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nun hükümlerinin uygulanması için 5237 sayılı TCK"nun 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanunun 9. maddesi gereğince açılan duruşmada, kesinleşen mahkumiyetin tür ve süresine göre; hükümlüye müdafii tayin edilmesi zorunluluğu göz ardı edilerek, son celse müdafii hazır edilmeden karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 150/3, 193 ve 196. maddelerine aykırı davranılması,
Usule aykırı ve hükümlü müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden sair cihetleri incelenmeksizin öncelikle bu nedenle hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.03.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.