MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
SAN. VE TİC. LTD. ŞTİ.
VEKİLİ : AV. ...
VEKİLİ : AV. ...

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13.03.2013 tarih ve 2010/65-2013/59 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında “Asoft Programı Satış Sözleşmesi” imzalandığını, söz konusu sözleşme kapsamında davalının müvekkiline stok takibi yazılım programı ve bunun eklentilerini hazırlayarak 01.10.2007 tarihinde programı teslim etmeyi taahhüt ettiğini ancak, davalının programı taahhüt edilen tarihte teslim etmediğini ve teslimden sonra da programın müvekkilinin sistemine entegre edilemediğini ve uyum sağlayamadığını, davalının edimlerini yerine getirmemesi nedeniyle müvekkilinin zarara uğradığını ileri sürerek, 6.565 USD sözleşme bedeli ile 4.745 USD gecikme cezasının dava tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili ile davacı arasında dava konusu programın alım-satımının yapılmadığını, taraflar arasında Asoft Programı Satış Sözleşmesi imzalandığını, bu sözleşmede belirtilen yükümlülüklerin müvekkili tarafından yerine getirildiğini ve müvekkilinin sistemi sözleşmede belirlenen iş teslim tarihinde davacıya teslim ettiğini, programın davacının sistemi ile entegre edilemeyerek uyum sağlayamamış olmasında müvekkilinin bir kusurunun bulunmadığını aksine, bunun sebebinin davacının kullandığı Logo Tiger programının lisanssız, kopya ürün olmasından ve yine davacının sisteminde bulunan bir çok lisanssız yazılımdan kaynaklandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacının sistemin unsuru şeklindeki ekipmanları finansal kiralama şirketi aracılığıyla aldığı, davalının bir takım taahhütler altına girdiği, taraflar arasındaki uyuşmazlığın programın yeterli olmaması noktasında yoğunlaştığı ve davalı tarafın programın iyi çalışmadığını kabul ettiği, davalının sistemi teslim etmek açısından ayrıca bir taahhüt altına girdiği, davacının satış bedelini finansal kiralama şirketi üzerinden ödemiş olmasının önemsiz olduğu, taraflar
.../...
-2-


arasında Asoft programı satış sözleşmesi çerçevesinde doğrudan bir borç ilişkisi bulunduğu, buna göre davalının sistemi belirli özelliklere sahip olacak şekilde, belirlenmiş tarihte teslim etmesi gerektiği ancak, akdin sözleşmede öngörülen sürede ifa edilmediği ve cezai şartın koşullarının gerçekleştiği, davacının noter ihtarı ile sözleşmeden döndüğü ve bedelin iadesini talep ettiği, sözleşmeden dönüldüğü şeklinde kanaat oluştuğunda da cezai şartın fer"i niteliği gereği ortadan kalkmış olacağından davacı tarafın buna yönelik talebinin reddine karar vermek gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile sözleşme bedeli olan 6.565 USD"nin dava tarihinden itibaren avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, gecikme cezasının tahsiline ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 688,75 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 08.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.










713,05 H
24,30 PH
688,75 BK

13/01/2014 -