6. Ceza Dairesi Esas No: 2020/3604 Karar No: 2020/4727 Karar Tarihi: 14.12.2020
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/3604 Esas 2020/4727 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2020/3604 E. , 2020/4727 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanıklar ..., ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı sanıklar hakkında tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezaların türü ve miktarları itibarıyla temyizleri mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanıklar ... ve ...’in temyiz talebinin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, II-Sanıklar ..., ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; Sanık ... hakkında verilen 16/09/2015 tarihli mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilmeksizin kesinleştiği buna karşılık 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddelerii uyarınca sanık ...’a zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma haklarının kısıtlanmış olduğunun anlaşılması karşısında temyiz edilmeksizin kesinleşen bahse konu hükümlere yönelik kanun yararına bozma yoluna gidilmesi olanaklı görülmüştür. 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddelerii uyarınca sanıklar ...’e ve ...’e zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma haklarının kısıtlanması, Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının, sanık ...’in, sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 14/12/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.