MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı (sanık ...), suçu bildirmeme (sanık ...)
HÜKÜM : Sanık ..."ın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti ile sanık ..."in atılı suçtan beraatine dair Iğdır 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 17.07.2018 gün ve 2013/258 Esas, 2018/89 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak sanık ... hakkında müsnet suçtan dolayı ceza verilmesine yer olmadığına, sanık ..."ın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesine göre takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanık hakkında müsnet suçtan dolayı ceza verilmesine yer olmadığına dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesince tanzim olunan 13.09.2013 günlü 1569 sayılı adli rapor ile Bakırköy Mazhar Osman Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesince düzenlenen 26.04.2016 tarihli 3297 sayılı adli raporda mağdurenin yaşadığı olay nedeniyle ruh sağlığının bozulduğu belirtilmekle birlikte bu durumun sanıklardan hangisinin eyleminden dolayı meydana geldiği ve mağdurenin küçük yaşta annesi tarafından terk edilmesinin ruh sağlığındaki bozulmaya etkisi olup olmadığı hususlarında bilgi verilmemesinden dolayı anılan raporların içerikleri itibarıyla yetersiz olduğu gözetilerek ilk derece mahkemesince mağdurenin suç tarihinde maruz kaldığı cinsel istismar eylemleri nedeniyle ruh sağlığının bozulup bozulmadığı, bozulmuş ise ruh sağlığındaki bozulmanın hangi sanığın eyleminden kaynaklandığı, sanıkların eylemlerinden dolayı ruh sağlığının ayrı ayrı bozulup bozulmadığı, mağdurenin küçük yaşta annesi tarafından terk edilmesinin ruh sağlığındaki bozulmaya etkisi olup olmadığı hususlarında İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulundan ayrıntılı rapor alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 103/6. maddesinin tatbikiyle ilgili karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması karşısında anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun bu gerekçeyle de kabulü yerine, suç vasfının tayininde yanılgıya düşüldüğü yönündeki yazılı gerekçeyle hükmün kaldırılmasından sonra sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 06.02.2019 gün ve 2018/281 Esas, 2019/107 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanık ..."ın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair kurulan hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 25.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.