Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/523 Esas 2020/4148 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/523
Karar No: 2020/4148
Karar Tarihi: 05.03.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/523 Esas 2020/4148 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlamalarıyla mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz istemine ilişkin incelemede, karar verme yetkisinin yüksek Yargıtay'ın ilgili dairesinde olduğu tespit edilmiştir. Sanığın yokluğunda verilen kararın annesine tebliğ edildiği, ancak sanığın o sırada başka bir suçtan tutuklu olduğu için tebliğin geçersiz olduğu tespit edilmiştir. Temyiz istemi süresinde olduğu kabul edilmiştir. TCK'nın 53. maddesiyle ilgili olarak Anayasa Mahkemesi'nin kararı da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Mahkeme, yapılan inceleme sonucu temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar vererek hükümlerin isteme aykırı olarak onanmasına hükmetmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 53. maddesi: Hükümlülerin hak yoksunlukları.
- Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararı: TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin karar.

2. Ceza Dairesi 2020/523 E. , 2020/4148 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık tarafından verilen 28/08/2019 tarihli eski hale getirme ve temyize ilişkin dilekçede, kararı temyiz edemediğini, eski hale getirme ve yeniden temyiz yolunun açılmasını istediğini belirttiği, temyiz ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin yüksek Yargıtay"ın ilgili dairesinde olduğu belirlenerek; sanığın yokluğunda verilen kararın savunmasında bildirdiği adreste aynı konutta oturan ve işe gittiğini beyan eden annesine 13/06/2014 tarihinde tebliğ edildiği, UYAP’tan yapılan incelemede gerekçeli kararın tebliğ edildiği 13/06/2014 tarihinde sanığın cezaevinde başka suçtan tutuklu olduğu bu nedenle yapılan tebligatın geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, eski hale getirme isteminin kabulü ile sanığın 28/08/2019 tarihindeki temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 05/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.