MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık tarafından verilen 28/08/2019 tarihli eski hale getirme ve temyize ilişkin dilekçede, kararı temyiz edemediğini, eski hale getirme ve yeniden temyiz yolunun açılmasını istediğini belirttiği, temyiz ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin yüksek Yargıtay"ın ilgili dairesinde olduğu belirlenerek; sanığın yokluğunda verilen kararın savunmasında bildirdiği adreste aynı konutta oturan ve işe gittiğini beyan eden annesine 13/06/2014 tarihinde tebliğ edildiği, UYAP’tan yapılan incelemede gerekçeli kararın tebliğ edildiği 13/06/2014 tarihinde sanığın cezaevinde başka suçtan tutuklu olduğu bu nedenle yapılan tebligatın geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, eski hale getirme isteminin kabulü ile sanığın 28/08/2019 tarihindeki temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 05/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.