5607 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/33067 Esas 2017/942 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Üst Cumhuriyet Savcısı’nın temyizine göre yapılan incelemede;
14.02.2013 tarihinde karar verilen hükmü 1412 sayılı CMUK"un 310/3"te belirtilen 1 aylık yasal süresinden sonra 03.04.2013 tarihinde temyiz etmiş bulunan O Yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanığın temyizine göre yapılan incelemede;
1- Ele geçen eşyanın niteliğine ve suç tarihine göre, sanığın 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa"nın 8/4 maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanığın savunması için yazılan talimat ekinde KEMT varakasının olmadığı, zarar miktarını bilmeyen ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına engel hali bulunmayan sanığa, bilirkişi tarafından belirlenen Cif değer esas alınarak gümrük idaresince hesaplanacak "eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutarı” olan miktarın kamu zararı olduğunun bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanununun 231/9 fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gererirken kamu zararının giderilmediği gerekçesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Sanık hakkında tayin olunan gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olarak TCK 52/2 maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6 maddesine muhalefet edilmesi,
4- Hükümden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa"nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6 madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasa"nın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10.fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca cezada kazanılmış hakkı dikkate alınarak hükmün BOZULMASINA, 14/02 /2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.