Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/3262 Esas 2016/220 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, iki yönlü yolda sevk ve idaresindeki araç ile olay mahalli olan sert virajlı kısımda yola gerekli dikkatini vermeyerek karşı yönden normal bir şekilde kendi şeridinde seyreden araca şerit ihlali yaparak tam kusurlu hareketiyle çarpan ve bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek, iki kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına sebep olan asli kusurlu sanık hakkında asgari hadden uzaklaşılarak ceza tayini yerine, alt sınırdan ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.