Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2029 Esas 2020/3315 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2029
Karar No: 2020/3315
Karar Tarihi: 27.10.020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2029 Esas 2020/3315 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, iflas eden bir firma tarafından satılan mallarının bedelini alamadığını iddia ederek, alacaklarının iflas masasına kaydedilmesini talep etmiştir. İflas idaresi, malların tesliminin ispat edilemediğini ve alacağın iflas tarihine göre hesaplanması gerektiğini savunmuştur. Mahkeme, alacağa dayanak fatura konusu malzemelerin ithalat işleminin gerçekleştiğini ve iflas tarihi itibariyle davacının alacağının 736.328,06 TL olduğunu belirterek, davanın kısmen kabulüne ve 736.328,06 TL'nin iflas masasına kaydedilmesine karar vermiştir. Temyiz eden davalı vekilinin itirazları yerinde görülmemiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ayrıntılı olarak belirtilmemiştir.

23. Hukuk Dairesi 2017/2029 E. , 2020/3315 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin müflis ... Radyo Televizyon Yay. A.Ş."ye sattığı malların bedelini alamadığını, alacaklarının iflas masasına kaydedilmesi taleplerinin iflas idaresince reddedildiğini ileri sürerek, red kararının iptali ile 994.016,00 TL alacaklarının masaya kaydının kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı iflas idaresi vekili, malların tesliminin ispat edilemediğini ve alacağın iflas tarihine göre hesaplanması gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 05.06.2012 tarihli ve 2012/2671 E., 2012/3940 K. sayılı ilamıyla, alacak miktarının iflas tarihine göre belirlenmesi gerektiği, 09.03.2011 tarihli ön inceleme raporunun mahkemeye sunulmuş olmasına rağmen mahkemece bu yön üzerinde hiç durulmadan karar verildiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiş, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, alacağa dayanak fatura konusu malzemelerin ithalat işleminin ve dolayısıyla teslimin gerçekleştiği, iflas tarihi itibariyle davacının alacağının 736.328,06 TL olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 736.328,06 TL’nin iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 27.10.020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.