MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında; TCK’nın 157/1, 62, 52 ve 53. maddeleri uyarınca 80 kez mahkumiyet
2-Sanık ... hakkında; TCK’nın 157/1, 62, 52 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Uyarlama yargılaması sonucunda hükümlüler hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkûmiyet hükümleri, hükümlüler müdafi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Hükümlü ... hakkında kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, önceki mahkûmiyet hükmünün kesinleşmesinden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın 7. ve 5349 sayılı Kanun’la değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddeleri uyarınca mahkemece duruşma açılarak sabit kabul edilen olaya 765 ve 5237 sayılı Kanun hükümleri ayrı ayrı uygulanarak ortaya çıkan sonuçları denetime imkan verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasa belirlenerek sonucuna göre hüküm kurulmuş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, hükümlü müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Hükümlü ... hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine göre, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı Kanun’da cezaların toplanmasına ilişkin bir düzenlenmenin bulunmadığı, her bir suç için hükmolunan cezaların birbirinden bağımsız oldukları ve ayrı ayrı infazları gerektiği gözetilmeden, 5237 sayılı Kanun lehe kabul edildiği halde 765 sayılı TCK’nın 72 ve 77. maddeleri ile karma uygulama yapılarak, yazılı biçimde cezaların içtimaına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, anılan maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkralarından cezaların toplanmasına ilişkin kısımların tamamen çıkarılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.