MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Hüküm fıkrasında ceza uygulama madesi gösterilmemek suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırılık yapılması,

2-Suç tarihi itibari ile sanık hakkında tayin edilen temel adli para cezasının 5252 sayılı Yasanın 5/2. madde ve fıkrası uyarınca 450 TL"den fazla olamayacağı gözetilmeden, sanığın aleyhine olacak şekilde suç tarihinde yürürlükte olmayan ve 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa ile değişik 6136 sayılı Yasanın 13/3. maddesi uyarınca gün üzerinden belirlenmek suretiyle sanığa fazla adli para cezası tayini,

3-5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkrası (c) bendinde yazılı, sanığın bendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmakta koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının (b) paragrafındaki "6136 sayılı Yasanın" ibaresinden sonra gelmek üzere "13/3" ibaresinin ilavesi, sanık hakkında 6136 sayılı Yasanın 13/1. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan "50 gün" ibaresi çıkarılarak yerine "450 TL" ibaresi yazılması ve hükümden 5237 sayılı Kanunun 52/2. maddesinin ve TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşulları salıverme tarihine kadar 1. fıkradaki diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 10.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.