Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/10353 Esas 2014/250 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/10353
Karar No: 2014/250
Karar Tarihi: 08.01.2014

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/10353 Esas 2014/250 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir banka hesabından internet bankacılığı yoluyla başka bir hesaba 2995.17 TL havale edilmesi sonucu ortaya çıkan zararın tahsili için açılmıştır. Davalı banka yeterli güvenlik önlemleri almamış olduğu gerekçesiyle kusurlu bulunarak zararın bu davalıdan tahsili kararlaştırılmış, diğer davalı ise zarar verici eylemin esasında davalı bankaya karşı gerçekleştirildiği için davaya husumet nedeniyle kabul edilmemiştir. Yargıtayın bozma kararına rağmen yeniden yapılan yargılamada hüküm verilmesi doğru olmayarak davalı banka yararına kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Borçlar Kanunu Madde 2 (Hukuki işlem yapma ehliyeti)
- Türk Ticaret Kanunu Madde 59-60 (Bankaların yetki ve sorumlulukları)

11. Hukuk Dairesi 2013/10353 E. , 2014/250 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : TRABZON 1. SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/09/2012
NUMARASI : 2012/622-2012/1015

Taraflar arasında görülen davada Trabzon 1. Sulh Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 20/09/2012 tarih ve 2012/622-2012/1015 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı Y.. B.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi M. A. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, bilgi ve talimatı dışında davalı banka nezdindeki vadesiz hesabından internet bankacılığı yolu ile davalı M.. G.."ın hesabına 2.995,17 TL havale edildiğini, davalı bankanın yeterli güvenlik önlemlerini almaması sebebi ile kusurlu olduğunu ileri sürerek zararın davalılardan faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zararın oluşumunda müvekkilinin kusursuz olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı M.. G.., banka kartını Doğan Uslu isimli arkadaşına verdiğini, hesabın fiilen mezkur şahsın kullanımında olduğunu, davacının zararını bu şahıstan alınması gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak, tüm dosya kapsamına göre, davalı bankanın kusurlu bulunduğu gerekçesiyle bu davalı yönünden davanın kabulü ile 2.995,17 TL"nin 02.03.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalı bankadan tahisiline, diğer davalı yönünden ise zarar verici eylemin esasında davalı bankaya karşı gerçekleştirildiği bu nedenele bu davaya husumet düşmeyeceği gerekçesiyle davalı M.. G.. aleyhine açılan davanın husumet nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı Banka vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı Banka vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Ancak, mahkemece verilen ilk karar, davalılar tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 62/5808 sayılı ilamında açıklanan nedenlerle sadece davalı M.. G.. yararına bozulmuştur. Bu durumda, davalı Banka yönünden verilen ilk karar kesinleştiğine göre, mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyulduktan sonra bu davalı yönünden de yeniden yargılama yapılarak hüküm tesisi doğru olmamış kararın bu nedenle davalı Banka yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Banka vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Banka vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı Banka yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalı Y.. B.."na iadesine, 08/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.