MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... Dergi Basım A.Ş. vdl. aleyhine 13/07/2009 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/11/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
a-Dava, basın yolu ile kişilik haklarının ihlalinden dolayı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş: hüküm, davacı ile davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
5187 sayılı Basın Yasası"nın 13. maddesi gereğince "Basılmış eserler yoluyla işlenen fiillerden doğan maddi ve manevi zararlardan dolayı süreli yayınlarda, eser sahibi ile yayın sahibi ve varsa temsilcisi, süresiz yayınlarda ise eser sahibi ile yayımcı, yayımcının belli olmaması halinde ise basımcı müştereken ve müteselsilen sorumludur.
Bu hüküm, süreli veya süreli olmayan yayınlarda yayın sahibi, marka veya lisans sahibi, kiralayan, işleten veya herhangi bir sıfatla yayımlayan, yayımcı gibi hareket eden gerçek veya tüzel kişiler hakkında da uygulanır. Tüzel kişi şirketse, anonim şirketlerde yönetim kurulu başkanı, diğer şirketlerde en üst yönetici, şirket ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur,"
Yukarıda gösterilen yasa gereğince, dava konusu yayın nedeniyle hukuki sorumluluğu bulunmayan davalılardan gazetenin genel yayın yönetmeni davalı ... ve magazin müdürü ... yönünden istemin husumet yönünden reddedilmesi gerekirken diğer davalı ile birlikte müştereken sorumlu tutulmaları doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
b-Davacı vekili, ... gazetesinin 09/03/2009 tarihinde yayınlanan ... ekinde "2 milyon dolarlık Boşanma" başlıklı yazı ile kişilik haklarının ihlal edildiğini belirterek maddi ve manevi tazminat talep etmiştir.
Davalılar vekili; yazının hukuka uygun olduğunu, gazetenin genel yayın yönetmeni ve magazin müdürünün husumeti olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, maddi tazminat istemi yönünden davanın reddine, manevi tazminat istemi yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava konusu "2 milyon Dolarlık boşanma" başlıklı yayında, davacının boşandığı eşi ile boşanma sebebinin aldatma değil para olduğu belirtilerek, davacının boşandığı eşi ile evlendiklerinde otel işletmeye karar verdikleri, otel sahibinin devir için 13 milyon dolar istediği, fakat davacının, eşinin babasından 13 milyon dolar yerine 15 milyon dolar istemesini talep edince duruma sinirlenen eşinin "babamın parasına mı göz diktin" diyerek davacıyı kapı dışarı ettiği ifadelerine yer verilmiştir.
Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminat ödetilmesini isteyebilir. Yargıç, manevi tazminatın tutarını belirlerken, saldırı oluşturan eylem ve olayın özelliği yanında taraftaların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Tutarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel durum ve koşulların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde nesnel (objektif) olarak göstermelidir. Çünkü yasanın takdir hakkı verdiği durumlarda yargıcın, hukuk ve adalete uygun karar vereceği Medeni Yasa"nın 4. maddesinde belirtilmiştir. Takdir edilecek bu para zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgür bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Dava konusu olayda; yayın tarihi ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde hükmedilen manevi tazminat miktarı fazladır. Davacı yararına daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda (2a-b) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenle reddine ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.