TEBLİĞNAME : 1-B/2011/4072
MAHKEMESİ :(ANTALYA) Birinci Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO :11.05.2010 - 150/163
SUÇ :Kasten öldürme

İ.. E.."i kasten öldürmekten sanık M.. U.., tehdit ve yaralama suçlarından sanık V.. Ö.."in bozma üzerine yapılan yargılanmaları sonunda: Hükümlülüklerine ilişkin (ANTALYA) Birinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11.05.2010 gün ve 150/163 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii ile müdahil vekili taraflarından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Katılan Abdullah’ın, sanık Vedat hakkında şikayetçi İzzet’e yönelik eylemleri nedeniyle “tehdit ve kasten yaralama” suçlarından verilen hükmü, temyize yetkisi bulunmadığından, vekilinin bu sanık hakkındaki temyiz isteminin CMUK.nun 317.maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Muzaffer’in suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yasal savunmaya, tahrikin derecesine vesaireye, katılan vekilinin tahrike, takdire vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Bozma ilamında, sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunması nedeniyle hakkında TCK.nun 58. Maddesinin uygulanması gerektiği belirtildiği ve mahkemece bozma ilamına uyulduğu halde tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında bozmayı etkisiz kılacak şekilde tekerrür hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 09.03.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.