Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/3337 Esas 2018/4440 Karar Sayılı İlamı

Dolandırıcılık suçundan sanık ..."ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 503/1 ve 522. maddeleri gereğince 1 yıl 2 ay hapis ve 8.750,000 Türk Lirası ağır para cezası ile cezalandırılmasına dair Şişli 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.06.2003 tarih ve 2000/1076-2003/320 sayılı kararını müteakip, aynı eylem nedeni ile açılan mükerrer dava sonucunda adı geçen sanığın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 503/1 ve 522. maddesi gereğince 1 yıl 4 ay hapis ve 10.000,000 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Gaziosmanpaşa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.11.2006 tarih ve 2001/691-2006/1374 sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10.05.2018 gün ve 94660652-105-34-1066-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.05.2018 gün ve 2018/41533 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Gaziosmanpaşa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, aynı eylem nedeniyle verilmiş hüküm bulunduğundan mükerrer olduğu anlaşılan davanın reddine dair 28.05.2015 tarihli ek kararının, bu konuda önceden verilmiş ve kesinleşmiş karar bulunması sebebiyle hukuken yok hükmünde bulunduğu düşünülerek yapılan incelemede; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” hükmünün yer aldığı, dosya kapsamına göre; sanık ..."ın, dolandırıcılık suçundan dolayı yapılan yargılama sonucunda, Şişli 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.06.2003 tarihli ve 2000/1076-2003/320 sayılı kararı ile mahkûmiyetine karar verilmiş olunması karşısında, sanığın aynı eylemi sebebiyle Gaziosmanpaşa Cumhuriyet Başsavcılığının 05.07.2001 tarihli ve 2000/8097 soruşturma, 2001/3137 sayılı iddianamesi ile açılan mükerrer davanın, 5271 sayılı Kanun’un 223/7. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olmasında isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Aynı eylem nedeniyle Şişli 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.06.2003 tarih ve 2000/1076-2003/320 sayılı kararı ile daha önce mahkûmiyetine karar verilen sanık ... hakkında açılan mükerrer davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeyip, yeni bir mahkûmiyet hükmü kurulması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Gaziosmanpaşa 3. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 30.11.2006 gün ve 2001/691-2006/1374 sayılı kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiyle, hükümlü hakkında 05.07.2001 gün ve 2000/8097-2001/3137-1779 sayılı iddianameyle açılan kamu davasının, aynı suçtan dolayı daha önce mahkûmiyetine karar verilmiş olması nedeniyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/7. maddesi uyarınca REDDİNE, hükmolunan cezanın KALDIRILMASINA, 11.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.