Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/3687 Esas 2021/1177 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3687
Karar No: 2021/1177
Karar Tarihi: 02.02.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/3687 Esas 2021/1177 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş. Temyiz mahkemesi, ceza türüne, süresine ve suç tarihine göre dosyayı inceledikten sonra kararını vermiş. Verilen kararın uygulanabilmesi için Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi ve ilgili yasa maddeleri göz önüne alınmalıdır. Ayrıca, 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesine eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.\" düzenlemesi de dikkate alınmalıdır. Bu düzenleme, sanık lehine hükümler içermektedir. Yine aynı Yasa'nın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa'nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale geldiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle, ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığı saptanmalıdır. Kararda, temel gün adli para cezası tayin edilip, artırım ve indirim nedenleri uygulandıktan sonra gün adli para cezasının paraya çevrilmesi gerektiği kuralının gözetilmemesi, bazı TCK maddelerinin iptal edilmesi nedeniyle değerlendirilme yapılması gerektiği ve iddianamede davaya konu kaçak eşyanın müsaderesi talep edilmediği halde müsadere kararı verilmesi gibi hatalar bulunmaktadır. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesi ve 5/2. maddesinin ek fıkrası
-

7. Ceza Dairesi 2018/3687 E. , 2021/1177 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
1. Temel gün adli para cezası tayin edilip, artırım ve indirim nedenleri uygulandıktan sonra gün adli para cezasının paraya çevrilmesi gerektiği kuralının gözetilmemesi,
2. Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3. İddianamede davaya konu kaçak eşyanın müsaderesi talep edilmediği halde, ek savunma hakkı tanınmadan müsadere kararı verilmesi ve dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken söz konusu eşyanın tasfiyesine de hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.