K  A  R  A  R

Davacı             : Ö.İ.A.Ş.

            Vekili              : Av.M.Ö.

            Davalı             : R.Y.

            Vekili              : Av.H. S.G.

O  L  A  Y      : Davacı vekili, müvekkili şirketin Malatya P.AVM mağazasında müdür olarak görev yapan davalının; 2012 yılında yaptığı nakit satışların %90’ına yakınını işyerine teslim etmediğini, sattığı ürünlerin bedelini kendi uhdesine geçirmiş olduğunu; olaydan Şirketlerinin  büyük zarar gördüğünü  ifade ederek;  fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla, 32.574.00 TL alacağın ve 5000 TL tazminatın  faiziyle birlikte davalıdan alınarak müvekkili şirkete verilmesi istemiyle 12.5.2014 tarihinde İş Mahkemesinde dava açmıştır.

MALATYA 2.İŞ MAHKEMESİ; 14.5.2014 gün ve E:2014/297, K:2014/217 sayı ile, taraflar arasında uyuşmazlığın HMK 383. maddesinde belirtilen mal varlığına ilişkin davalar ile şahıs varlığına ilişkin davalardan olduğu, bu nitelikteki davalara bakma görevinin aksine bir düzenleme bulunmadıkça Asliye Hukuk Mahkemesi"nin görev alanına girdiği,  anılan Mahkemeler tarafından yürütülmesi gerektiği gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş; bu karar temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.

Davacı vekilinin yazılı talebi üzerine dava dosyası Malatya Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmiştir.

MALATYA 2.ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ; 7.4.2015 gün ve E:2014/1408, K:2015/645 sayı ile, davanın, davacının iş yerinde önce işçi, akabinde mağaza müdürü olarak çalışan davalının kendisine işi gereği teslim edilen ürünleri satıp bedelini davacı şirkete teslim etmemesi gerekçesiyle tazminat talepli olduğu; davalının davacı şirketteki konumunun hizmet sözleşmesine dayandığı; hizmet sözleşmelerinden kaynaklanan uyuşmazlıklara 4857 ve 5521 Sayılı Kanunların 1. maddeleri uyarınca İş Mahkemelerinin bakmakla görevlendirildiği; davanın niteliği itibariyle Mahkemelerinin görevsiz olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, bu karar temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.

Davacı vekilinin yazılı talebi üzerine dava dosyası Mahkememize gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE :

Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü’nün, Nuri NECİPOĞLU’nun Başkanlığında, Üyeler: Ali ÇOLAK, Yusuf Ziyaattin CENİK, Alaittin Ali ÖĞÜŞ, Süleyman Hilmi AYDIN, Mehmet AKBULUT ve Yüksel DOĞAN’ın katılımlarıyla yapılan 9.5.2016 günlü toplantısında: Raportör-Hakim Taşkın ÇELİK’in, 2247 sayılı Yasa’da öngörülen koşulları taşımayan başvurunun reddi gerektiği yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Halil İbrahim ÇİFTÇİ ile Danıştay Savcısı Yakup BAL’ın başvurunun reddi gerektiği yolundaki sözlü açıklamaları da dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanun"un “Mahkemenin Görevi” başlıklı 1. maddesinin birinci fıkrasına göre, Uyuşmazlık Mahkemesi; Türkiye Cumhuriyeti Anayasası ile görevlendirilmiş, adli, idari ve askeri yargı mercileri arasındaki görev ve hüküm uyuşmazlıklarını kesin olarak çözmeye yetkili ve bu Kanunla kurulup görev yapan bağımsız bir yüksek mahkemedir.

Buna göre, Uyuşmazlık Mahkemesi; adli, idari ve askeri yargı düzenlerinden en az ikisine dahil yargı yerlerince verilen kararlar arasında doğan görev ve hüküm uyuşmazlıklarını çözmekle yetkili ve görevlidir.

Olayda, giderilmesi istenen uyuşmazlığa konu edilen Malatya 2.İş Mahkemesi kararı ile Malatya 2.Asliye Hukuk Mahkemesi kararı aynı yargı düzenine dahil yargı yerlerine ait olup,  bu uyuşmazlığın çözümü 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 22. ve 23. maddeleri uyarınca Yargıtayın/bölge adliye mahkemelerinin görevine girdiğinden, ortada 2247 sayılı Yasa’nın 1. maddesinde Uyuşmazlık Mahkemesi’nce çözümlenmesi öngörülen bir görev uyuşmazlığı bulunmamaktadır.

Belirtilen nedenlerle, 2247 sayılı Yasa’nın 1. maddesine uygun bulunmayan başvurunun, aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca reddi gerekmiştir.

SONUÇ   : 2247 sayılı Yasa’nın 1. maddesine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN, aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca REDDİNE, 9.5.2016 gününde OY BİRLİĞİ İLE KESİN OLARAK karar verildi.