Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması - kasten yaralama - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/583 Esas 2015/300 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması, kasten yaralama
Hüküm : 1- TCK"nın 268/1.maddesi delaletiyle 267/1, 62, 53, 58/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- TCK"nın 86/2, 62, 53/1 ve 58/6 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç adının gerekçeli karar başlığında " başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması" yerine " iftira " olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
1- Kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın 18 yaşından küçük olduğu sırada işlediği suça ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden hakkında TCK"nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün karardan çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
a-) Mağdur Güney Karacan hakkında hüküm verilmeden önce gerçek kimliğini açıklayan sanık hakkında TCK"nın 269/3-a maddesi uyarınca etkin pişmanlık dolayısıyla cezasından indirim yapılması gerektiği gözetilmeden fazla ceza tayini,
b-) Sanığın 18 yaşından küçük olduğu sırada işlediği suça ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden hakkında TCK"nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
5237 sayılı Kanunun 58/2-b maddesindeki "Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adlî para cezasına mahkûmiyet hâlinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz." şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın önceki suçtan almış olduğu hapis cezasının infaz tarihi olan 01.07.2009 tarihi ile sonraki suçun işlendiği 07.07.2012 tarihleri arasında 3 yıllık sürenin geçtiği gözetilmeksizin, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına yönelik karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün ceza miktarı bakımından kazanılmış haklar saklı kalmak kaydıyla bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 24.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.