Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/505 Esas 2019/3830 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- KARAR -

Davacı vekili, davalının müvekkili aleyhine ... sayılı kredi sözleşmesine dayanarak icra takipleri yaptığını, kredi sözleşmesindeki imzaların müvekkiline ait olmadığını belirterek müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve Adli Tıp Raporuna göre, kredi sözleşmesindeki imzaların davacıya ait olduğunun ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 15.09.2015 tarih ve ... E. - 2015/11078 K. sayılı ilamı ile “Dava konusu tarımsal krediler ikraz sözleşmesinin tarihi 12/10/1999 olup, mahkemece hükme esas alınan Adli Tıp Kurumu raporunda incelemeye esas alınan mukayese belgelerin dava konusu sözleşmenin tanzim tarihinden sonraki tarihli belgeler olduğu anlaşılmakla anılan rapor bu haliyle yeterli incelemeyi içermemektedir. Mahkemece, dava konusu sözleşmenin tanzim tarihinden önceki dönemlere ait resmi kurumlar önünde atılmış, samimi imza asıllarının getirtilerek yapılacak imza incelemesine göre uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama ve alınan adli tıp kurumu raporu sonucunda, kredi sözleşmesindeki imzanın davacıya ait olduğunun ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece davalı bankanın dava konusu takiplere dayanak yaptığı kredi sözleşmesinde davacıya atfen atılan imzanın davacıya ait olup olmadığı saptanamadığı için bu sözleşmenin davacıyı bağlamayacağı yönündeki kabulü doğru ise de mahkemece banka kayıtları üzerinde bir inceleme yapılıp usulüne uygun bir sözleşme olsa bile davacıya fiilen bir kredi ödemesi yapılıp yapılmadığı araştırılmadan eksik tahkikat ile yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamıştır. Ayrıca davanın anlatımında davalı tarafından davacıya yapılan üç ayrı takipten dolayı davacının davalıya borçlu olmadığının tespiti istendiğine göre davanın değeri mahkemece gerekçeli kararda açıklandığı gibi 52.823 TL"dir. Hal böyle olmasına rağmen davanın harca esas değerinin mahkemece resen dikkate alınmaması ve eksik harç başlangıçta tamamlatılmadan davaya devam edilmesi Harçlar Kanununa aykırı olmuştur. Mahkemece yapılması gereken iş, öncelikle dava değerinin 52.823 TL olduğu esas alınarak davacıya bu miktar üzerinde eksik harcın yatırılması için uygun bir süre verilmesi, harç tamamlandıktan sonra yargılamaya devam olunması, harç yatırılmazsa dosyanın işlemden kaldırılması, harç yatırıldığı taktirde yukarıda belirtildiği gibi banka kayıtları üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak ortaya çıkacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 17/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.