Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/9609 Esas 2014/1565 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sakarya 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :06.12.2012
NUMARASI :Esas no:2011/798 Karar no:2012/1736

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (koca) tarafından her iki dava ve boşanmanın fer"ileri yönünden; davacı-davalı (kadın) tarafından ise, katılma yoluyla nafaka ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 28.01.2014 günü tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmedi. İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı kadının tüm, davalı-davacı kocanın ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Toplanan delillerden idrak çağında bulunan 2001 doğumlu Müge ile kardeşi 2005 doğumlu Begüm"ün yargılama sırasında birlikte baba yanında kaldıkları bulundukları çevreye alıştıkları ve alınan beyanlarında da velayetlerinin babaya verilmesini istedikleri anlaşılmaktadır. Birleşmiş Milletler Çocuk Haklan Sözleşmesinin 12, Çocuk Haklarının Kullanılmasına İlişkin Avrupa Sözleşmesinin 3. ve 6. maddeleri idrak çağındaki Müge"nin kendisini ilgilendiren konularda görüşünün alınması ve görüşüne gereken önemin verilmesi gerektiğini öngörmektedir. Açıklanan sözleşme hükümleri gözetildiğinde, çocuğun üstün yararı nedeniyle görüşüne değer verilmemesini gerektirecek bir olumsuz durum belirlenmediğine ve mahkemece görevlendirilen uzman bilirkişilerce hazırlanan raporda da velayetlerin davalı-davacı babaya verilmesi gerektiği yönünde görüş bildirildiğine göre; velayetlerin davalı-davacı babaya verilmesi gerekirken; yetersiz gerekçeyle davacı-davalı anneye verilmesi isabetsiz olmuş, bozmayı gerektirmiştir. 3-Yargılamanın devamı süresince davalı-davacı baba yanında kalan, bakım ve ihtiyaçları baba tarafından karşılanan müşterek çocuklar bakımından dava tarihinden itibaren davacı-davalı kadın yararına tedbir nafakasına hükmedilmesi de doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukanda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle davalı-davacı koca yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukanda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden Ahsen"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatıran Erdinç"e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.28.01.2014 (Salı)