22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/1680 Karar No: 2016/2805 Karar Tarihi: 08.02.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1680 Esas 2016/2805 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/1680 E. , 2016/2805 K. "İçtihat Metni"
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ücret, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, davanın yetki yönünden reddine karar vermiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalıya ait araçlarda tır şoförü olarak çalıştığını, işçilik alacaklarının ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini belirterek kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı vekili, davalı şirketin Afyonkarahisar"da şubesi yada fabrikası bulunmadığını, şirkete ait tek fabrikanın Isparta"da bulunduğunu, davaya bakmakla Isparta İş Mahkemesinin yetkili olduğunu belirterek yetki itirazında bulunmuştur. Mahkemece, davalı şirketin merkez adresinin Isparta"da bulunduğu, usul ekonomisi bakımından davanın şirket merkezinin bulunduğu yerde görülmesi gerektiği belirtilerek Isparta İş Mahkemesine yetkisizlik kararı verilmiştir. Karar süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiştir. Dosya içeriğine göre, taraflar arasında çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, somut olay bakımından davaya bakmakla yetkili mahkemenin hangi yer iş mahkemesi olduğudur. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 5. maddesi uyarınca, iş mahkemelerinde açılacak her dava, açıldığı tarihte dava olunanın Türk Medeni Kanunu gereğince ikametgâhı sayılan yer mahkemesinde bakılabileceği gibi, işçinin işini yaptığı işyeri için yetkili mahkemede de bakılabilir. Bunlara aykırı sözleşme geçerli değildir. Dosya içeriğine göre davalı şirketin dava açıldığı tarihteki ikametgah adresinin Isparta"da bulunduğu konusu tartışmasızdır. Davacı, davalıya ait araçlarda tır şoförü olarak çalıştığını, Karadeniz Ereğlisi"nden aldığı sacı Afyon, Isparta ve İzmir"e götürdüğünü, buradan boş olarak Kütahya"ya gidip Kütahya"dan aldığı yükü Karabük"e taşıdığını, seçim hakkını Afyon Mahkemelerinden yana kullandığını belirterek davayı açmıştır. Bu durumda mahkemece öncelikle tarafların gösterdikleri tanıklar dinlenmeli ve dosya içeriğindeki diğer delillerle birlikte değerlendirilerek davacının ağırlıklı olarak fiilen hangi yer merkezli çalıştığı konusu tereddüte yer vermeyecek şekilde ortaya koyulmalıdır. Ağırlıklı Afyonkarahisar merkezli çalıştığının anlaşılması durumunda mahkemenin davaya bakmakla yetkili olduğu kabul edilerek yargılamaya devam edilmelidir. Aksi durumda ise iş mahkemelerinde yetki kuralının işçiyi koruma amaçlı düzenlendiği ve kanunda belirlenen yetkili mahkemelerden birini seçme hakkının işçide olduğu gözetilerek, davacıya şirket merkezinin bulunduğu İsparta Mahkemeleri ile tespit edilecek fiilen çalıştığı yer mahkemesi arasında seçim hakkı sorularak yetkili mahkeme belirlenmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.02.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.