Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/5084 Esas 2013/4579 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vd. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... vd. aleyhine 29/04/2010 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/01/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacı-karşı davalıların diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiş, hüküm; taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı-karşı davalılar, davalılardan ..."ın mülkiyetinde, ..."ın yönetimindeki kamyonetin, aynı yönde seyir halinde bulunan oğulları ... yönetimindeki araca sağ yan kısmından dokundurması nedeniyle, yolun soluna yuvarlanan araçta bulunan destekleri ..."in hayatını kaybettiğini belirterek, destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat talebinde bulunmuşlardır.
Davalı-karşı davacılar, kazaya davacıların destekleri ..."in sebebiyet verdiğini, kaza nedeniyle kamyonet sürücüsü ..."ın da ağır yaralandığını ileri sürerek maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuşlardır.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; kazada kusurlu olan tarafın davalı-karşı davacılar olduğu kabul edilerek karşı davanın reddine, asıl davanın ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır.
Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Dava konusu olayda; Olay tarihi, kusur durumu ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde davacılar yararına hükmedilen manevi tazminat azdır. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, davacılar yararına daha üst düzeyde manevi tazminat takdir edilmemiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
3-Davalı-karşı davacıların diğer temyiz itirazına gelince;
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun 203 ve 208. maddesinde düzenlenen karşılık dava; açılmış olan bir davada, davalının, aynı mahkemede (ve aynı dosyada) asıl davacıya karşı dava açmasına denir.
Dosya kapsamından, dava dilekçesinde sadece ... ve ..."ın davalı olarak gösterildiği, karşı davacılar arasında yer alan ..."ın asıl davada davalı olmadığı ve karşı davanın 10 günlük yasal cevap süresi içinde açılmadığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece, karşı davanın süresinde açılmadığı ve davalı gösterilmeyen ..."ın karşı dava açamayacağı gözönünü alınarak davanın usulden reddine karar verilmesi gerekirken esastan reddi usul ve yasaya uygun bulunmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenle davacı-karşı davalılar yararına, (3) no"lu bentte gösterilen nedenle davalı-karşı davacılar yararına BOZULMASINA, tarafların diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte belirtilen nedenlerle REDDİNE ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.