MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Ret

1-Sanıklar hakkında “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçundan verilen red kararlarına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Kamu davası hakkında mükerrerlik nedeniyle ret kararı verilebilmesinin 5271 sayılı CMK"nin 223/7. maddesi uyarınca mümkün olduğu ve anılan maddeye göre sadece "aynı fiil nedeniyle aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine" karar verilebileceği cihetle; dosyadaki mevcut bilgi ve belgeler ışığında, Mahkemenin mükerrer dava nedeniyle ret kararına dayanak olan İstanbul Anadolu 20. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 2011/145 Esas ve 2019/312 Karar sayılı dosyası ile iş bu dava dosyası arasında mükerrerlik bulunmadığı anlaşılmakla, yargılamaya devamla davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde yanlış değerlendirme ile davanın reddine karar verilmiş ise de; zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğunun kabul edilmesi karşısında;
Sanıklara yüklenen “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre tabi olduğu, 5237 sayılı Kanun‘un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihi olan en aleyhe kabulle 31.12.2007 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
2-Sanıklar hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçundan verilen red kararlarına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Tuzla Cumhuriyet Başsavcılığının 18.02.2012 tarihli 2011/8298 Soruşturma ve 2012/507 Esas sayılı iddianamesi ile Vergi Denetim Kurulu Başkanlığı‘nın 06.09.2011 tarihli ve RDK-2011/1161 sayılı komisyon mütalaası ve ekindeki 30.03.2011 tarihli ve VDENR-2011-18/8 sayılı Vergi Suçu Raporu esas alınarak, sanıklar hakkında ... Çelik İnş. Ltd. Şti. ortakları olmaları sıfatıyla, “2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme“ suçlarını işledikleri iddiasıyla açılan kamu davasında; İstanbul Anadolu 20. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 27.06.2013 tarihli 2012/281 Esas ve 2013/310 Karar sayılı ilamı ile İstanbul Anadolu 20. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 2011/45 Esas ve 2019/312 Karar sayılı dava dosyası esas alınarak mükerrer yargılama nedeniyle davanın reddine karar verilmiş ise de; mükerrer kabul edilen dava dosyasında, Tuzla Cumhuriyet Başsavcılığının 12.09.2011 tarihli 2009/4088 Soruşturma ve 2011/2200 Esas sayılı iddianamesi ile sanıklardan ... hakkında farklı bir mükellefiyet olan ... İnş. Tur. Taş. Gıda Tic. Ltd. Şti. yetkilisi sıfatıyla “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçlarından, sanık ... hakkında ise iş bu dosyadan farklı olarak İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı Pendik Uygulama Grup Müdürlüğü‘nün 25.06.2014 tarihli ve 2056 sayılı komisyon mütalaası ve ekindeki 28.03.2011 tarihli ve 2011/73 sayılı Vergi Suçu Raporu esas alınarak, ... Çelik İnş. Ltd. Şti. yetkilisi sıfatıyla “2007, 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçlarından kamu davası açıldığı, her iki vergi suçu raporunda da ayrıntılı fatura bilgilerine yer verilmediği, bu haliyle dava dosyaları arasında mükerrerlik bulunmadığı gözetilmeden, yargılamaya devamla davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, açılan kamu davasının mükerrer olduğu gerekçesiyle 5271 sayılı CMK’nin 223/7. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin, bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.