Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sanıklar ile H - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sanık M - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/443 Esas 2015/11439 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/443
Karar No: 2015/11439
Karar Tarihi: 08.12.2015

Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sanıklar ile H - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sanık M - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/443 Esas 2015/11439 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar M. ve H., çocukların basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkûm oldu. Ancak, mahkemenin kararında dosyaya kapsam dışı ve gerekçesi yansımayan bilgiler üzerinden hüküm verilmesi nedeniyle cezalar fazla belirlendi. Ayrıca, kanunun 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi (suçun vasıf ve mahiyeti), 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi (mahkemenin hükümlerini gerekçe göstererek yazması) ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi (kararın bozulması) detaylı bir şekilde ele alındı.

14. Ceza Dairesi 2014/443 E. , 2015/11439 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2012/217245
MAHKEMESİ : Ermenek Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16.05.2012
NUMARASI : 2011/45 Esas, 2012/235 Karar
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar ile H...), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanık M...)

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık M... ile mağdure Ö...’in, sanık H... ile mağdure M...’nin ve sanık M... ile tanık H...’nın duygusal arkadaş oldukları, suç tarihinde birlikte pikniğe gittikleri, mağdureler ile tanık H...’nın sanıklara gitmek istediklerini söylemeleri üzerine sanıkların kalmaları için ısrar ettikleri, bunun üzerine mağdurelerin 15:30-16:00 saatlerine kadar sanıklarla kaldıkları, mağdure Ö...’in ailesinin kayıp müracaatında bulunması üzerine önce M...’nın daha sonra M...’ın polis tarafından telefonla arandığı, bunun üzerine mağdure ile sanıkların korkarak piknikten geri döndükleri tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, somut olayda M...’ın kendi kız arkadaşı tanık H... ile pikniğe gidip vakit geçirmekten başka bir eyleminin bulunmadığı, sanıklar ile mağdureler arasındaki arkadaşlığın niteliği de dikkate alındığında M...’ın ancak kendi kız arkadaşı H...’yı gitmemesi için ikna edebileceği, bunun dışında diğer sanıklar M... ile H...’ın mağdurelere yönelik kişiyi hürriyetten yoksun kılma eylemlerinin icra hareketlerine iştirak etmediği sabit olduğundan atılı suçtan beraatine karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine hükmedilmesi,
Uygulamaya göre de:
Her iki suç yönünden; tüm dosya kapsamına göre suç tarihinde onbeş yaşından küçük olan mağdureler Ö... ve M...’nin aralarında arkadaşlık ilişkisi bulunan sanıklar M... ve H...’la pikniğe gitmelerinin ardından sanıkların mağdurelere sarılıp öpmeleri şeklinde gerçekleşen olayda hakkaniyet ve oranlılık ilkesi ile 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesindeki hususlar gözetilip, eylemlerin emsallerine göre farklılık da göstermemesi dikkate alındığında, sanıkların cezalarının alt sınırdan uzaklaşılarak tespiti için bir neden bulunmadığı halde dosyaya kapsamına uygun olmayan ve dosyaya yansımayan gerekçelerle teşdiden hüküm kurulması sonucunda cezaların fazla belirlenmesi,
Hükümlerden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanıklar M... ve H... ile sanık M... müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.