2. Ceza Dairesi 2014/21623 E. , 2015/23059 K.- HIRSIZLIK VE KONUT DOKUNULMAZLIĞINI İHLAL SUÇU
- SANIĞIN SUÇU BAŞKASI İLE BİRLİKTE İŞLEDİĞİNİ İDDİA ETMESİ
- SUÇA KONU ARACI KULLANAN KİŞİNİN TEŞHİSİ
- TEK BİR HIRSIZLIK SUÇUNUN OLUŞMASI
- TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 53
- TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 58
- TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 119
- TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 142
- TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 143
"İçtihat Metni"Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık F.. D.. hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın konut dokunulmazlığını bozma suçunu diğer sanıklarla birlikte işlediği kabul edildiği halde hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında yasal şartları oluştuğu halde, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi,karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanıklar H.. K..,İ.. Y.. ve F.. D.. hakkında hırsızlık,
Sanıklar İ.. Y.. ve H.. K.. hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanıklar hakkında yasal şartları oluştuğu halde, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Sanıklar İ.. Y.. ile H.. K.."ın aşamalarda atılı suçu işlemediklerini savunmaları karşısında, 28/09/2011 tarihli Gebze İlçe Jandarma Komutanlığı Olay Yeri İnceleme Raporunda belirtilen, katılana ait terk edilmiş olarak bulunan aracın direksiyon ile vites topuzundan iki adet svap örneklerinin alındığı belirtildiği halde söz konusu svapların adı geçen sanıklarla ilgisi olup olmadığına ilişkin rapor düzenlenip düzenlenmediği araştırılıp, yine,sanık F.. D.. atılı suçları N. Ç.ile birlikte işlediğini savunduğu , dosya içerisindeki belgelerden N. Ç.hakkında Gebze Cumhuriyet Başsavcılığının 2011/18700 sayılı evrakı üzerinden soruşturma yürütüldüğünün anlaşılması karşısında, adı geçen N. Ç. "İN tanık olarak beyanı alınıp,gerekirse hakkında suç duyurusunda bulunulup dava açılması halinde birlikte yargılanmaları sağlanarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdiri gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yetinilerek yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2) Sanıklar hakkında kurulan hükmün gerekçesinde,24/09/2011 tarihinde .... sayılı yerde bulunan akaryakıt istasyonuna ait kamera kaydında sanıkların içerisinde bulunduğu katılana ait aracın üzerinde sahte plaka ile görüntülendiği ve aracı kullananın da sanık F.. D.. olduğuna yönelik pompacı Özgür Y."nin teşhiste bulunduğu belirtildiği halde, dosya içerisinde söz konusu teşhis tutanağına rastlanmadığının anlaşılması karşısında, tutanağın onaylı örneği getirtilmeden ve adı geçen Ö. Y."nin beyanına başvurulup adı geçen tanığa teşhis yaptırılıp sonucuna göre delillerin bir bütün halinde değerlendirilip sanıkların hukuki durumlarının takdiri gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
3) Sanıkların yakınanın konutuna girip bir kısım eşyalarla birlikte suça konu aracın anahtarını da çalıp, bu anahtarla aracı da çalıştırarak çalmaları biçimindeki eylemlerinin bir bütün halinde tek bir hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı biçimde iki ayrı hırsızlık suçunu oluşturduğu kabul edilerek hüküm kurulması,
Kabule göre de;
4) Sanıklar hakkında TCK"nın 142/2-d maddesi uyarınca belirlenen 3 yıl
hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 143. maddesine göre ¼ oranında artırım yapılırken 3 yıl 9 ay yerine 4 yıl hapis cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini,
5) Sanıklar İ.. Y.. ve H.. K.."ın konut dokunulmazlığını bozma suçunu birlikte işledikleri kabul edildiği halde haklarında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar H. ve F. ile sanık İ. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca yeni hüküm kurulurken bozma öncesi hükmolunan cezanın ve sonuçlarının ağırlaştırılamayacağı kuralının gözetilmesine, 14/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.
