Adam öldürmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2010/6864 Esas 2011/1008 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/6864
Karar No: 2011/1008
Karar Tarihi: 23.02.2011

Adam öldürmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2010/6864 Esas 2011/1008 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Kararı: Adam öldürmek suçundan M.Ç. ile B.G. hakkında verilen hüküm onanarak kesinleşmiş olup, 5237 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden duruşma yapılmaksızın uyarlama talebinin reddedildiği belirtilmiştir. Ancak, 5237 sayılı ve 765 sayılı Türk Ceza Yasası hükümlerinin karşılaştırılması sonucu sonuç cezanın aynı olması halinde, hak yoksunlukları hükümleri bakımından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 765 sayılı TCK'nın 31 ve 33. maddelerine göre lehe olduğunun düşünülmemesi nedeniyle uyarlama talebinin reddi yasaya aykırı bulunmuştur. Karar, bozulması gerektiği yönünde oybirliği ile verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 765 sayılı Türk Ceza Yasası
- 5237 sayılı Türk Ceza Yasası
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 765 sayılı TCK'nın 31 ve 33. maddeleri

1. Ceza Dairesi 2010/6864 E. , 2011/1008 K.

"İçtihat Metni"

TEBLİĞNAME : 1-B/2010/274766
Mahkemesi:(SİVAS) İkinci Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi:05/07/2005-10/80
Suç:Adam öldürmek

Adam öldürmek suçundan M. Ç.ile B.. G.. haklarında verilen hüküm Dairemizce onanarak kesinleşmiş olup 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden duruşma yapılmaksızın uyarlama talebinin reddine dair (SİVAS) İkinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 05/07/2005 gün ve 10/80 sayılı karar resen temyize tabi olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

TÜRK MİLLETİ ADINA
765 sayılı Türk Ceza Yasası uygulanarak verilmiş ve kesinleşmiş olan hükmün, 5237 Sayılı Türk Ceza Yasası"nın 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması sırasında; 765 sayılı Türk Ceza Yasası ile yapılan uygulamanın lehe olduğu derhal anlaşıldığından; duruşma yapılmaksızın uyarlama isteminin reddine ilişkin kararda bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiştir,
Ancak ;
5237 sayılı TCK. ile 765 sayılı TCK. hükümlerinin karşılaştırılması sonucu sonuç cezanın aynı olması halinde, hak yoksunlukları hükümleri bakımından 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 765 sayılı TCK"nun 31 ve 33. maddelerine göre lehe olacağının düşünülmemesi suretiyle yazılı şekilde uyarlama talebinin reddine karar verilmesi,
Yasaya aykırı olup, re’sen temyize tabi hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 23/02/2011 gününde oybirliği ile karar verildi.