Danıştay 9. Daire 1995/3927 Esas 1997/250 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1995/3927
Karar No: 1997/250

Temyiz İsteminde Bulunan :Mersin Büyükşehir Belediye Başkanlığı - MERSİN
Vekili : …
Karşı Taraf : …

İstemin Özeti : Taşımacılık yapan şirkete ait araçlardaki firma ablem ve yazısı nedeniyle yoklama fişine dayanılarak kusur cezalı olarak tarh olunan ilan ve reklam vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; 3348 sayılı Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 2 nci maddesinin (h) bendi ve 10 uncu maddesinin (c) ve (d) bentleri ile 25.10.1989 tarih ve 89/14684 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına dayanılarak hazırlanan ve 26.3.1992 günlü ve 21183 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Karayoluyla Uluslararası Yolcu ve Eşya Taşımaları Hakkında Yönetmeliğin 13. maddesinin (b) bendinde, taşımacıların, ticari ünvanlarını uluslararası taşımalarda kullanacağı bütün taşıtların yan ve arka karasörü üzerine yazdırmak zorunda olduklarının hükme bağlandığı, yükümlü şirketin anılan madde hükmü gereğince taşıtların yan ve arka yüzüne yazdırdığı şirketin ticari isim ve ünvanı dolayısıyla ilan ve reklam vergisinin doğduğunu kabul etmenin ilan ve reklam vergisindeki ilan ve reklama yönelik irade açıklaması ve amaçla bağdaşmayacağı, olayda kanunun emredici hükmüne uyulduğu, bu itibarla verginin bağlandığı hukuki durumun tekemmül etmediği gerekçesiyle kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; ilan ve reklam vergisindeki muaflık ve istisnaların 2464 sayılı Kanunun 14. maddesinde 10 bent halinde sayıldığı, başka bir düzenleme ile istisna ve muafiyet sınırının genişletilemeyeceği, yoklama fişiyle tespit edilen ilan ve reklamların istisna ve muafiyet kapsamında olmaması nedeniyle yapılan cezalı tarhiyatın yasa hükümlerine uygun olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Savcı …'in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

Tetkik Hakimi …'ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar, usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, ...- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 23.1.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.